Тәрбиенің педагогикалық

Тәрбиенің педагогикалық заңдылығы негізінен тәрбие процесінінң еркіндік субъектісіне тәуелді емес екендігінің нысанды бейнесі деп қарастырсақ болады.

Заңдылықты айқындау – педагогикалық жұмысты нақты пландастыру, керісінше оны орындамау немесе ескермеу болса –  тәрбие процесіндегі жақсы қол жеткізетін істерге жете алмау мен пара пар. Негізінен тәрбие процесі заңдылықтық процес кезінде іске асады:

Алғашқысы тәрбие алушының ой өрістікжәне физикалық жаңа бейнелерді табуда ілгерілеудің басты кезіндегі оптимизмділігімен айқындалады. Көбінесе бұл жалпылама білім беру ошағындағы білім алушыны бұл заңдылық жайлы біледі. Оған қатал мұғалімдер мен тәрибешілерді жазғырмайды. Бастысы оның қойған талаптарына келіседі. Себебі дамуына берілген кеңестердің жүзеге асатындығы айқын. Керісінше оңалту мектептерде бұл жағдай керісінше орын алады. Нақтырақ айтсақ, ұстаздың талаптарын түсінбейді, берілетін тапсырма өте қиын әрі жеілмейтін Армада сияқты қиын болып көрінеді. Өзара келісулер арқылы барша қиындықты шешуге болады. Егер ортақ келісімге келуге қамданса, онда ұстаз балаларға жеңілдік жасайды. Нақтылай кетсек, балалар ойнайды, тәрбиешінің кітабына деген қызығушылығы артады. Қалаған суреттерін салады. Бастысы педагогикалық процестің қатымуымен өтеді. Яғни бірігіп.

Келесі заңдылығы білім алушының басты керек жарағымен қамтамасыз етіле отыра орындалады. Кез-келген бала өзі қалаған іске икемді болуға, міндеттелігі айтылады. Жалпы баршасы түрліше іспен шұғылданады. Осы кезде әрқайсысының қызығушылығын ескеру қажет. Осыны тәрбиеші мен мұғалім дұрыс ұйымдастырса, онда баланың тек білім алуы ғана емес, бірдей қызығушылығы бар жолдастары пайда болып, арасы жақындай түседі. Осылайша баланың жәйлап арманы мен қалауы, бала күнгі достарының пайда болуына алып келеді.

 Үшінші заңдылыққа – тұлғалық ілгері қадам жасауы үшін бастысы бірегей бөлшектік іс-әрекеті ретінде қарастырылады. Оның мәні, тәрбиеленуші мен мұғалімнің іс-әрекеті белгілі пропорцияда жүзеге асырылуы қажет. Нақтылап айтсақ, мұғаліммен тәрбиешінің бала тәрбиесіндегі түрле кезеңдегі жұмысының сандық мөлшерін айтамыз. Мәселен бір кездері мұғалмнің баламен жұымысы артса, бір кездері ол керісінше болуы мүмкін. Сондай-ақ  «Бірге» әрі «бөлек» жұмыстарының қатынасысының мөлшерін негезінен ілгерілеген әрі де қалыпқа келтуру білім ошағанының білім алушыларымен бігігіп іс жасағанда байқауға қиын. Оған басты себептерге тоқтала өтейік: