Педагогика адамның ғылым ретінде

                                              Конспект

Жоспар:

1. Кіріспе:
2. Педагогика адамның ғылым ретінде
3. Педағогикалық әдіснама
4. Қортынды:

1. ДжакаеваМадина

   Педағогика ғылымдарының жүйесі: Жалпы педагогика, жасерекшелік педагогикасы, педагогиканың тарихы, әлеуметтік педагогика, мектепке дейінгі педагогика, кәсіби педагогика, пәндер әдістемесі                         Педагогиканың ғылым ретіндегі зеріттеу пәні- адам яғни, жеке тұлға, оның дамуы, қалыптасуы, әлеуметтенуі,білім алуы,тәрбиесі.                                             Педағогика ғылыми тұрғыда адамды зеріттеуде, оның дамуын дұрыс болжауда және т.б.ерекшеліктерін ғылыми тұрғыдан зеріттеп меңгеруге мүмкіндік береді.

1-ші тұжырымдамада: Адам дамуының негізгі факторлары оның табиғи қабілеттері. Педагогика ұзақ уақыт бойы философияның бір бөлігі ретінде дамытылып екі негізгі философиалық тұжырымдамалар бағытында қалыптасқан. 2-ші тұжырымдамада: Адамның дамып тәрбиеленуін, ең алдымен, қоршаған орта және және сыртқы жағдайлар белгілейді.

Грек философтары :

Сократ [pic 1](б.з.д. 470-б.з.д.399)- Батыс философиясының негізін қалаушы ежелгі грек филосоиасының  негізін қалаушы ежелгі грек философы. Ол өз шәкірті Платон және Платонның шәкірті Аристотельмен бірге ежелгі гректің ең әйгілі  «Үш данасы» деп көрсетілген.

Платон [pic 2] (б.з.д.427-347) –ежелгі грек философы, математик,Сократтың шәкірті,еуропалықидеализмфилософиямын қалыптастырушы.                                                  

Антикалық Философтар: Геркалит[pic 3](б.з.д.535-475)- антикалық философияның бірегей өкілдерінің бірі,Эфес мектебінің ұстазы,Сократқа дейінгі философияның көшбасшыларының бірі. Ол диалектикалық ойлау дәстүрінің негізін салған ойшыл.

Демокрит  [pic 4] (б.з.д.460-370) алғаш рет адамның адамның адамзаттың қоғамның пайда болып, қалыптасуын әлемдік даму процесінің бір бөлігі ретінде қарастырды.

Эпикур [pic 5] (б.з.д. 341-270) эпикуреизм философианың негізін қалаушы. Оның философиясының негізгі ұстанымы ешбір шектеу мен мазалауға ұшырамайтын жан тыныштығы күйіне жету болып табылады.

2. Толтан Мақсат

К.Д.Ушинский  [pic 6]  (1823-1870) ғылыми педагогиканың қалыптасуының маңызды кезеңі – халық педагогикасы деп есептеген. Ол педагогикалық тәрбие жүйелерін халық өмірінің ерекшеліктерімен байланыстыра түсіндіреді.Педагогиканың дамуындағы екі үлкен кезең:1. ғылымға дейінгі кезең                      2. педагогикалық ғылым ретінде қалыптасу кезеңі

Неміс педагогы Франц Хофман  [pic 7] (1760-1820жж.) педагогиканыңдамуында үшкезеңді көрсетеді: 1. Ерте кезең. Оны автор тәрбие даналығы деп атайды. Бұл адамзаттың қарапайым педагогикалық ойлаудан тәжірибемен тексерілген ойлауға қарай көшу кезеңі.                                                                  2. Екінші кезең – «Пайдагогия». Бұл кезеңінің қалыптасуында Ежелгі Грецияның педагогикалық ойлары ерекше орын алады.                                                                     3. Педагогиканың дербес ғылыми теория ретінде қалыптасу кезеңі. Бұл кезең ұлы чех педагогы Я. А.Коменский есімімен тығыз байланысты. «Ұлы Дидактика» еңбегі.    

Чех гуманист ағартушысы Ян Амос Коменскийдің [pic 8]   1627-1638 жылдар аралығында чех тілінде жазылған және 1657 жылы латын тілінде өңделген түрде алғаш рет жарияланған педагогикалық еңбегі.  

 3. Джакаева Мадина

Қазақстандағы педагогика ғылымының дамуы.

ХХғ. 20-30 жж.

Бұл қатарға Қазақтың ағартушы педагогтарының ішінен А.Байтұрсынов, М. Дулатов, М.Жұмабаев және т.б. айтуға болады.

Ахмет Байтұрсынұлы

 [pic 9] 

     Ахмет Байтұрсынұлы-қазақтың ақыны, әдебиет зерттеуші ғалым, түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы, қоғам қайраткері. Қазақ халқының 20 ғасырдың басындағы ұлт-азаттық қозғалысы жетекшілерінің бірі, мемлекет қайраткері, қазақ тіл білімі мен әдебиеттану ғылымдарының негізін салушы ғалым, ұлттық жазудың реформаторы.