Мұғалім – бұл

Мұғалім – бұл.

Мектепте жүргенде де ұстаздарыма үлкен құрметпен, сүйсініп қарайтынмын. Маған олардың жұмысы қатты ұнады. Мен де олар сияқты дәптерлерді тексеруді, материалды айтып, түсіндіруді, тапсырмаларды орындауды және балалармен бірге түрлі жарыстарға қатысуды армандадым. Менің әжем де биология мұғалімі болған, сондықтан оның сабаққа қалай дайындалатынын жиі көрдім: конспект жазды, тест тапсырмаларын бағалады, кроссвордтар жасады. Мен оған жиі көмектесетінмін, әсіресе дәптерді тексеріп, қызыл қаламмен баға қойғанды ұнататынмын. Міне, сол кезден менің бойымда бұл мамандыққа деген сүйіспеншілік оянды. Мен әрқашан мұғалім – мамандық емес, кәсіп екеніне сендім. Мұғалім болу үшін сіз балаларды жақсы көріп қана қоймай, күш пен уақытты аямай, олармен жұмыс істеуге толығымен арнауыңыз керек. Ұстаз үлгі тұтатын, тәрбиенің эталоны, парасатты, әдепті болуы керек. Шәкірттерінен нағыз тұлғаны, жан-жақты дамыған тұлғаны «қалыптастырушы» сол.

Ал қазір мен өзім қажетті де күрделі мамандық – филологияны оқып отырмын. Оның қаншалықты қиын екенін енді ғана түсіндім! Әрине, сырттан қарағанда мұғалім сабақты алып, үйіне кеткендей көрінеді, бірақ шын мәнінде олай емес.

Балаларды қызықтыру үшін мұғалім не істемейді: сабақты ойын, сұрақ-жауап, сайыс түрінде өткізеді; презентация немесе флипчарт құрастырады; қызықты нәрселерді іздеу және т.б. Алайда, көбіне оның талпынысы нәтижесіз болады, бірақ ол мойымайды, сабақты ұйымдастырудың жаңа тәсілдері мен формаларын көбірек табуға тырысады.

Мұғалім өз пәнін жай ғана оқытпайды, әр оқушыға жеке көзқарас табады. Және бұл өте қиын, өйткені балалар көп, ол біреу. Бірақ бұл мұғалімді де алаңдатпайды. Кейде сараланған тапсырмаларды дайындау немесе сабақты қызықты етіп ұйымдастыру үшін сергек болып, тамақ ішпеуге тура келеді.

Мұғалім болу өте қиын және қиын, оның иығына балалардың білім деңгейі үшін ғана емес, олардың тәрбиесі үшін де үлкен жауапкершілік жүктеледі. Өйткені, әрбір өткізілген сабақ балаларды ұқыптылыққа, сауаттылыққа, дәптердегі жазбалардың тазалығына т.б. Білім мен тәрбие бір-бірінен ажырағысыз, сондықтан жұмысымыз қиындай түседі.

Кез келген адам мұғалім бола алады, бірақ бұл мамандыққа кез келген адам толықтай беріле алмайды. Сондықтан да Ұстаз – қабілеттілік!

Мұғалім - жер бетіндегі ең көне кәсіптердің бірі. Тіпті Ежелгі Грецияда, Египетте және Римде өздерінің ақыл-парасаты мен білімі үшін құрметке ие болған адамдар ұстаз болды. Ал философтың шәкірті болу, дүниенің сырын ұғыну үлкен мәртебе саналды. Бізге тарихтан мысалдар белгілі: мысалы, Александр Македонскийдің ұстазы ежелгі грек ғалымы және философы Аристотель болды. Ал кім білсін, Ескендір тәлімгерінің тағылымы болмаса, осындай ұлы жауынгер, патшаға айналар ма еді.

Көпшілік ұстазды Алладан келген мамандық деп санайды. Тіпті мамандық емес - кәсіп. Расында, ұстаз боламын деген жанның бойында қаншама рухани қасиеттер: қайсарлық, шексіз шыдамдылық, қаталдық пен жұмсақтық, сенімділік пен әр істе үлгі бола білу. Ең бастысы – сүйіспеншілік, өмірге деген сүйіспеншілік, оқу процесіне, ең бастысы, балаларға. Тіпті Л.Толстой жақсы ұстаз өз ісіне деген сүйіспеншілік пен шәкіртіне деген сүйіспеншілікті біріктіретін мұғалім екенін атап өткен.

Жас кезімізден ұстаздардың ортасында жүрміз. Олар бізге сандардың сырын ашады, табиғат заңдылықтарын түсіндіреді, әлемдік мәдениеттің жауһарларымен таныстырады. Олар бізге танудың қуанышына толы осы ғажайып әлемге есік ашады. Нағыз ұстаздар бізге ғылымды емес, білімнің көзін өзіміз табуды үйретеді. Олар біздің бойымызда жақсылыққа, жарыққа деген құштарлықты оятады. Бұл шабыттандыратын ұстаздар.

Адамның өмірінде оның ұстазы кім болатынына байланысты. Өйткені, мұғалімдер бізге тек пән бойынша білім беріп қана қоймайды, олар бізді