Школьны музей імя Л.Р. Пятроўскага
Автор: Сергей Дорошев • Апрель 7, 2019 • Контрольная работа • 1,381 Слов (6 Страниц) • 402 Просмотры
Беларускі дзяржаўныуніверсытэткультуры і мастацтваў
Факультэт інфармацыйна-дакументальныхкамунікацый
Кафедрагісторыі Беларусі і музеязнаўства
Самастойная работа па гістарычнаму краязнаўству
на тэму:
“Школьны музей імя Л.Р. Пятроўскага”
Працу выканала студэнтка 150 групы
Дорашава Вольга
Працу праверыў: кандыдат
гістарычных навук, дацэнт
Трусаў А.А.
Мінск 2012
Змест :
1. Уступ……………………………………………………..3
2. Апісанне кампазіцыі………………………………………………………3
3. Схема музея………………………………………………..4
4. Біяграфія………………………………....…………………6
5. Іллюстрацыі………………………………………………..7
Уводзіны
Мой школьны музей првысвечаны адной з цікавейшых асоб другой сусветнай вайны, ваеннаму дзеячу генерал-лейценанту Леаніду Рыгоравічу Пятроўскаму. Ён стаў адным з першых, хто ў 1941 годзе прымусіў немцаў адступмць і цэлы месяц утрымліваў горад Рагачоў незалежным. На жаль, яго жыццё рана абарвалася. На мой погляд, гэта быў вельмі цікавы і адараваны чалавек. Таму я лічу што такі музей будуць наведваць усе, хто цікавіцца гісторыяй Вялікай Айчыннай вайны, гісторыяй горада і асобна Пятроўскім.
Апісанне экспазіцыі
- Біяграфія
- Стэнд “Юныя гады”
- Пачатак кар’еры
- Фотаздымкі
- Рэвалюцыя
- Стэнд “Рэвалюцыя”
- Фотаздымкі
- Асабістыя рэчы Пятроўскага
- Межваенны перыяд
- Стэнд “Межваенны перыяд”
4) Другая міравая вайна
- Стэнд “Другая міравая вайна”
- Фотаздымкі
- Асабістыя рэчы Пятроўскага
5) Званія
6) Награды
[pic 1][pic 2][pic 3][pic 4][pic 5][pic 6][pic 7][pic 8][pic 9][pic 10][pic 11][pic 12][pic 13][pic 14][pic 15][pic 16][pic 17][pic 18][pic 19][pic 20]
Награды
Орден Красного Знамени (22.02.1938[8])
Орден Красной Звезды
Орден Отечественной войны I степени (посмертно)[2]
Юбилейная медаль «XX лет Рабоче-Крестьянской Красной Армии»
Память Внешние изображения
Памятный знак в Жлобине
Пятро́ўскі Леанід Рыгоравіч (31.05. 1897— 17.08.1941) — савецкій ваеначальнік, генерал-лейтенант (31.07.1941).
Рэвалюцыя і Грамадзянская вайна
Леанід Рыгоравіч Пятроўскі нарадзіўся ў пасёлку Щарбінаўскі руднік, зараз город Дзяржынск Данецкай вобласці Украіны. Украінец. Сын вядомага савецкага дзеяча Р. І. Пятроўскага. У 1917 годзе быў прызваны ў царскую армію; пасля заканчэння Ораниенбаумской школы прапарщыкаў, служыў малодшым афіцэрам роты ў 1-м запасным кулямётным палку ў Петроградзе, з 27 лістапада камандваў ротай.
У 1917 — чырвонагвардзеец, удзельнічаў у штурме Зимнего дварца; са снежня 1917 камандзір узвода чырвонагвардзейскага атрада, у далейшым 1-шы кулямётны сацыялістычны полк, удзельнічаў у баях з германскімі войскамі на Паўночным фронце пад Ямбургам[5].
Затым у удзельнічаў у Грамадзянскай вайне у саставе РККА. З 30 ліпеня па 2 снежня 1918 года командваў 1-м Саранскім полком 1-й Інзенскай дэвізіі, з якімі ваяваў на Усходнім фронце з вайскамі Калчака.
У 1919 годзе ваяваў на Южном фронце с деникинцами: с 23 мая служыў кіраўніком штаба 1-й брыгады 37-й стралковай дывізіі 10-й арміі, затым кіраўніком разведкі і кіраўніком штаба 2-й кавбрыгады 6-й кавалерыйскай дывізіі; у перыяд з 12 ліпеня по 10 лістапада часова кіраваў брыгадой.
З мая 1920 года удзельнічаў у Савецка-польскай вайне ў саставе 16-й арміі: з 5 па 17 ліпеня быў кіраўніком апераціўнага адзела гэтай арміі, з 17 ліпеня — старэйшым памощнікам кіраўніка штаба 8-й стралковай дывізіі, з 9 жніўня — кіраўніком штаба гэтай дывізіі, з 15 верасня — камандзирам 72-го палка гэтай дывізіі; у кастрычніку быў цяжка паранены і ўзяты ў плен каля города Лунінецю Утрымліваўся ў лагеры ў Брэст-Літоўске. У пачатку 1921 года вяртаецца на Радзіму ў выніку кампаніі па обмене пленнымі і працягвае службу ў РККА.
...