Жіті коронарлық синдром

     I -этап

     Жіті коронарлық синдром (ЖКС) – клиникалық жағдай, жүректің ишемиялық ауруының (ЖИА) өршу кезеңін көрсетеді, оның жетекші симптомы кеудедегі ауырсыну болып табылады, ол белгілі бір диагностикалық және терапиялық каскадты іске қосады, оның негізінде өзгерістер негізінде ST сегменті көтерілетін және ST сегменті көтерілмейтін пациенттердің 2 тобы сараланады.

       Шағымдар мен анамнезі.
ST көтерілуінсіз ЖКС клиникалық көріністері:

       Жалғасатын (>20 мин) тынығу кезінде кеуде қуысының ауыруы: жүрек аймағындағы әдеттегі ауырсыну сол қолыңызға, мойныңызға немесе жақ сүйегіне таралады, төс артындағы ыңғайсыздық немесе ауырлықпен сипатталады (стенокардия), ол өтпелі болуы мүмкін (әдетте бірнеше минутқа созылады) немесе ұзаруы мүмкін. Ауырсыну тершеңдік, жүрек айну, іштің ауыруы, ентігу және ессіздікпен бірге жүруі мүмкін. Эпигастрий аймағындағы ауырсыну, диспепсия немесе оқшауланған тыныс жетіспеушілігі  сияқты атиптік көріністер жиі байқалады. Атиптік симптомдар егде жастағы пациенттерде, қант диабетімен, созылмалы бүйрек жеткіліксіздігімен немесе деменциямен ауыратын әйелдерде жиі байқалады.

Зертханалық зерттеулер: (соның ішінде тропонин деңгейін анықтау) амбулаториялық кезеңде мүмкін, бірақ орынды емес.

Аспаптық зерттеулер: Тыныштық кездегі 12 тіркемелік ЭКГ, ST көтерілуінсіз ЖКС  диагноздың алғашқы күдік туындаған кезде қолданылатын әдіс (сурет. 1). Дифференциалды диагноз қою үшін қиын жағдайларда ЭхоКГ жүргізілуі мүмкін.

1  Науқасқа келді, амандасты, өзін таныстырды, көз байланыс орнатты

2  Диагнозды анықтайтын негізгі шағымдар мен анамнез деректерін нақтылады

3  Анамнезді жинау кезінде пульсті есептеді және науқасқа минутына 160-қа дейін жүрек соғу жылдамдығы бар екенін айтты

4  Ол алдын-ала диагноз қойды: жедел коронарлық синдром, науқасты тыныштандырды және ЭКГ-ны жасау қажеттілігі туралы айтты. ЖМЖ шақырды.

5  Үстелден ЭКГ нәтижелерін алды, науқасқа түсіндіріп, жедел коронарлық синдромның алдын-ала қойылған диагнозын растайтынын айтты. Маска арқылы оттегіге немесе таза ауамен қамтамасыз етті.

6  Нитроглицерин ішуге тағайындады. 150 мг аспирин таблеткасын шайнауға берді

7  Фантомның шынтақ венасына веналық енгізу жасады, дайын физиологиялық ертітіндіні жалғады

8  Науқас ауруды бәсеңдеткіш препаратты жасайтынын түсіндірді - морфинді 4-8 мг (0,4-0,8 мл) к/т физиологиялық ертітіндімен (тамшы енгізілген ине резеңкесі арқылы) енгізді.

Ауырсынудың басылғынын анықтады.

Науқасқа 180 мг тикагрелор немесе 300 мг дозада ішуге клопидогрел берді

9  Науқасқа жүрек соғу жиілігінің жоғары екенін айтып, жүрек соғу жиілігін төмендететін және жүрекке жүктемені төмендететін препаратты енгізу керектігін ескертеді.

Метопролол сукцинатын 5 мг к/т (тамшы енгізілген ине резеңкесі арқылы) енгізді және инъекцияны сол дозада 2  минуттан кейін қайталады (немесе пропанолол 3,5 мг к/т).

10  АҚ, ЖСЖ қайта бақылауын жүргізді, жағдайының жақсарғанын, ангинозды ауырудың төмендегенін, ЖСЖ төмендегенін атап өтті.

Пациентті жүргізу және емдеудің одан әрі тактикасын айқындады

II -этап

Гипертониялық криз-клиникалық симптомдармен ілесе жүретін және нысана-мүшелердің зақымдануының алдын алу үшін жылдам төмендетуді (міндетті түрде қалыпты мәндерге дейін емес) қажет ететін АҚ кенеттен жоғарылауы.

Гипертониялық криздердің жіктелуі:

1. Асқынбаған гипертониялық криз (некритический, urgency)

2. Асқынған гипертониялық криз  (критический, emergency)

1  Шағымдар мен анамнез жинау. Ең маңызды клиникалық критерийлерді атап өтті: қан қысымының жоғары деңгейі