Садружнасць Незалежных Дзяржаў - як форма міждзяржаўнага супрацоўніцтва

Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь

Інстытут кіраўніцкіх кадраў

факультэт кіравання

Кафедра канстытуцыйнага і адміністрацыйнага права

Спецыяльнасць дзяржаўнае кіраванне і права

КУРСАВАЯ ПРАЦА

па дысцыпліне Канстытуцыйнае права Рэспублікі Беларусь

на тэму Садружнасць Незалежных Дзяржаў - як форма міждзяржаўнага супрацоўніцтва

Мінск 2019

ЗМЕСТ

УВОДЗІНЫ        3

ГЛАВА 1. САДРУЖНАСЦЬ НЕЗАЛЕЖНЫХ ДЗЯРЖАЎ: ЭТАПЫ ФАРМАВАННЯ І СТРУКТУРА АРГАНІЗАЦЫІ        5

1.1 Этапы фарміравання Садружнасці Незалежных Дзяржаў        5

1.2 Сістэма органаў Садружнасці Незалежных Дзяржаў        10

ГЛАВА 2. ПРАВАВЫЯ механізмы ўзаемадзеяння дзяржаў у рамках Садружнасці Незалежных Дзяржаў        17

2.1 Нарматыўная прававая база Садружнасці Незалежных Дзяржаў        17

2.2 Праблемы фарміравання прававой прасторы Садружнасці Незалежных Дзяржаў        19

ГЛАВА 3. АСНОЎНЫЯ НАПРАМКІСупрацоўніцтва ў рамках Садружнасці Незалежных Дзяржаў        23

3.1 Ваенна-палітычнае супрацоўніцтва ў рамках Садружнасці Незалежных Дзяржаў        23

3.2 Узаемадзеянне дзяржаў-удзельніц Садружнасці Незалежных Дзяржаў у эканамічнай сферы        26

3.3 Супрацоўніцтва ў экалагічнай, навукова-тэхнічнай, культурнай і іншых галінах        30

ЗАКЛЮЧЭННЕ        34

Спіс літаратуры        36

УВОДЗІНЫ

Стварэнне Садружнасці Незалежных Дзяржаў (далей - СНД) было абвешчана 8 снежня 1991 года. У пагадненні, падпісаным кіраўнікамі трох савецкіх саюзных рэспублік (Рэспубліка Беларусь, РСФСР і Украіна) канстатавалася, што «Саюз ССР як суб'ект міжнароднага права і геапалітычная рэальнасць спыняе сваё існаванне».

Адначасова абвяшчалася аб стварэнні СНД. Згодна з арт. 7 Пагаднення да сферы сумеснай дзейнасці дзяржаў-удзельніц, якая рэалізуецца на раўнапраўнай аснове праз агульныя інстытуты каардынавання Садружнасці, былі аднесены «каардынацыя знешнепалітычнай дзейнасці; супрацоўніцтва ў фарміраванні і развіцці агульнай эканамічнай прасторы, агульнаеўрапейскага і еўразійскага рынкаў, у галіне мытнай палітыкі; супрацоўніцтва ў развіцці сістэм транспарту і сувязі; супрацоўніцтва ў галіне аховы навакольнага асяроддзя, удзел у стварэнні ўсёабдымнай міжнароднай сістэмы экалагічнай бяспекі; пытанні міграцыйнай палітыкі; барацьба з арганізаванай злачыннасцю ».

На дадзены момант Садружнасць Незалежных Дзяржаў з'яўляецца асноўнай міжнародна-прававой структурай, якая дазваляе большасці постсавецкіх дзяржаў ўзгадняць свае пазіцыі і сумесна вырашаць агульныя пытанні. У цяперашні час менавіта гэта рэгіянальнае аб'яднанне выконвае якія рэгулююць функцыі на постсавецкай прасторы. Садружнасць стала адукацыяй, якое служыць развіццю і ўмацаванню адносін добрасуседства, узаемаразумення, ўзаемавыгаднага дзелавога партнёрства дзяржаў-удзельніц. Ад таго, як будуць складвацца эканамічныя ўзаемаадносіны паміж Краінамі СНД, ад таго, якія будуць умовы іх уваходжання ў сусветную гаспадарку, шмат у чым залежаць магчымасці, метады і перспектывы вырашэння сацыяльна - эканамічных праблем гэтых краін. Таму самай пільнай увагі заслугоўвае вывучэнне тэндэнцый развіцця СНД.