Туберкулез кезіндегі стигма және кемсіту

Орындаған: Жақсылық Жұлдыз

18-009-02ЖМ

С.Ж. Асфендияров атындағы Қазақ Ұлттық Медицина Университеті

Эссе

Тақырыбы: Туберкулез кезіндегі стигма және кемсіту

Психикалық ауруға қатысты, стигма - бұл олардың кез-келгенінен зардап шегетін адамға қолданылатын белгі, бұл адам өмірінде жағымсыз реакциялар тудырады, өйткені олар өздеріне деген сенімділікті жоғалтуы мүмкін, олардың қалпына келуі және қалыпты өмір сүру қабілеті.

Бұл үнемі «шизофрениялық», «аутисттік», «депрессиялық» деп танылып, олардың аурулары бойынша басқа белгілермен қатар қалыптасады, адамның жеке басына үнемі сенімсіздік туғызады және мүгедектік сезімін тудырады.

Әдетте, мұндай көзқарас білімнің жетіспеушілігінен пайда болады, бұл қорқыныш пен мифтердің таралуына әкеледі: туберкулезбен ауыратын барлық науқастар жұқпалы, туберкулез тұқым қуалайтын ауру, туберкулезбен ауыратын кез-келген пациент емделмейді, туберкулезбен тек кедейлер ауырады және т.б. бұл тұжырымдардың бәрі дұрыс емес. Бірақ, сонымен бірге, олар көптеген ТБ пациенттерінің өмірінде өте үлкен рөл атқарады.

Көптеген туберкулезбен ауыратын науқастар жергілікті қауымдастықтан бас тарту қаупін қорқынышты жаза және сынақ ретінде қабылдайды. "Барлығы жасырады. Ауру туралы ашық айтуға болады, тіпті менің ойыма да келмейді. Адамдар бізге келуді тоқтатады деп қорқамыз. Біз ешкімге кіре алмаймыз, бізді қонаққа шақырады", - деп ойлайды

- Туберкулез бүгінде АИТВ-мен өмір сүретін адамдардың өлімінің басты себебі болып табылады. Егер АИТВ-мен ауыратын адамның қатар жүретін ауруы болса, онда, әдетте, ол екі жақты стигманы бастан кешіреді: АИТВ-дан да, ТБ-дан да. Медициналық мекемелерде стигма деңгейі әлі де жоғары. АИТВ-мен өмір сүретін адамдар өздерінің АИТВ-статусын жариялаумен бетпе-бет келуден немесе кейіннен онымен байланысты стигма мен кемсітушілікке ұшыраудан қорқып, клиникаға немесе туберкулезге қарсы диспансерге барудан жиі аулақ болады. Қазір, COVID-19 пандемиясы кезеңінде бұл аса шиеленісе түсуде.