Гастроэзофагеальная рефлюксті ауру – эрозиялы емес (NERD), эрозиялы (ERD)

Гастроэзофагеальная рефлюксті ауру – эрозиялы емес (NERD), эрозиялы (ERD).

1.   Диспепсический синдром, Синдром дисфагии.

2.  Клиникалық көріністері:

• Эзофагеальді симптомдар: қыжыл, тамақтан кейін қышқылды кекіру, құсу, дисфагия, одинофагия, төс артындағы ауырсыну
• Экстраэзофагеальді сиптомдар: -бронхөкпелік – жөтелу не тұншығу ұстамалары(әсіресе түнде, көп тамақ ішкен соң); -отоларингологиялық – ауыз қуысындағы кедергі (комок) сезімі, дауыстың бәсеңдеуі, құлақтағы ауырсынулар; -стоматологиялық – кариес, тіс эмалінің эрозиясы; -кардиоваскулярлық – аритмиялар.

Клиникалық критерийлері: -жеңіл – қыжыл аптасына 2 реттен кем;

-орташа – аптасына 2 рет не одан көп, бірақ күнде емес;

-ауыр – қыжыл күнделікті.

Негізгі зерттеу әдістері:

• ЭГДС – оның барысында көрінетін мүмкін өзгерістер:

- кардияның толық емес жабылуыэ

-шырышты қабаттың траснкардиальді миграциясы;

-гастроэзофагеальді рефлюкс

-рефлюкс-эзофагит

-өңештен асқазанға өтетін жерде сақина тәрізді тарылу

-эпителий эктопиясы ошақтарының болуы – Баррет өңеші

Эндоскопиялық критериийлері: Savary Millerдің модификацияланған классификациясы немесе Эзофагиттың Лос-Анжелесстік классификациясы, 1994

3. Этиопатогенез

ГЭРА туындауының негізгі факторы өңешке одан төмен жатқан асқорыту бөлімдерінен тамақтың қайтадан түсуі. Осындай «патологиялық» рефлюкстың туындауына әкелетін себептерге төмендегілерді жатқызуға болады:

-  антирефлюксты баръер функциясының бұзылуы

- түнгі қышқылды бөліністер

- өңеш клиренсінің төмендеуі

-өңештің шырышты қабатының қорғаныш қаситеттерінің азаюы

-құрсақішілік қысымның жоғарылауы

-басқа антирефлюксты механизмдердің толық орындалмауы

-асқазаннан және он екі елі ішектен эвакуация бұзылысы

-рефлюктатта өңештің шырышты қабатын зақымдайтын заттар концентрациясының жоғарылауы.

4.  Әсер етуші факторлар: темекі шегу, дұрыс тамақтанбау, артық салмақ, жүктілік, дәрілерді қабылдау, порталды гипертензия.

5. Дифференцияланған диагностика:

Жүректің ишемиялық ауруы – тамақ қабылдауға және дене қалпын өгертуге байланысты емес төс артындағы ауырсынулар, кардиологта диспансерлік есепте тұруы, ауырсынуды нитроглицерин қабылдағанда қояды. Миокард инфарктісі кезіндегі ЭКГ-да ST сегментінің өзгерісі байқалады.

Бронхиалды астма – тұншығу ұстамалары, бронхолитикалық терапияны үнемі қабылдау, Д-бақылауда тұру.

Диафрагма релаксациясы (Пти ауруы) - бұлшықет элементтерінің тума патологиясы, диафрагманың иннервациялануының бұзылысымен жүретін диафрагманың түрлі травмалары.

7. Трансформация (ақыры): Ақыры – жағымды. ГЭРА кезіндегі асқынулар:

пептидтік эрозияланған жаралы эзофагит; пептидтік өңеш жарасы; пептидтік өңеш стриктурасы; өңештік қансырау; постгеморрагиялық анемия;  Баррет өңеші; өңеш аденокарциномасы.

8. Қосымша зерттеу әдістері:

- контрастілеумен өңеш және асқазан рентгенографиясы – дисфагия кезінде, диафрагманың өңештік тесігінің жарығына күдік туған кезде;

- эндоскопиялық теріс эзофагит кезінде тәуліктік рН-метрия – көрсетілімдер бойынша;

- электрокардиография – миокард инфарктісін жоюға арналған.

9. Ұсыныстар:

- 15смге дейін төсек басын көтеріп ұйықтау – өңештің қышқылдануын төмендетеді;

- диеталық шектеулер – майлы тағамдарды азайту(майлар төменгі өңештік сфинктер қыс

ымын азайтады), ақуызды көбейту(ақуыздар төменгі өңештік сфинктер қысымын жоғарылатады), тағам көлемін азайту, тітіркендіргіш тағамдарды(алкоголь, кофе, цитрусты сусындар, сарымсақ) қолданбау.