Хейлиттер-еріннің қатерсіз қабыну аурулары

Жоспары:

I Кіріспе.

II Негізгі бөлім.

 2.1. Актинді хейлит.

 2.2.Симптоматикалық хейлит.

III Қорытынды.

IV Пайдаланылған әдебиеттер.

І Кіріспе.

 Хейлиттер-еріннің қатерсіз қабыну аурулары. Оларға тек еріндерде ғана оқшауланатын процестер және еріннің қызыл жиегін зақымдайтын аурулар жатады. Хейлиттердің дербес тобы және ағзаның жүйелі зақымдануымен, тамақтану мен алмасудың бұзылуымен байланысты еріндердің аурулары бар.

 А. Л. Машкиллейсон және С. А. Кутин клиника үшін ең ыңғайлы жіктеме әзірледі. Барлық хейлиттер екі топқа бөлінді: 1) шын мәнінде хейлиттер және 2) симптоматикалық хейлиттер. Хейлиттер тобын эксфолиативті, гландулярлы, байланыс (қарапайым және аллергиялық), метеорологиялық және актиникалық хейлиттер құрайды. Симптоматикалық хейлиттер атопиялық, экзематозды (еріннің экземасы) және плазмоклетикалық хейлиттер, макрохей-лит Мелькерсон-Розенталь синдромының симптомы ретінде, ихтиоз кезіндегі хейлит, гиповитаминозды хейлиттер кіреді.

ІІ Негізгі бөлім.

Эксфолиативті хейлит

 Эксфолиативті хейлит-созылмалы ауру, онда еріннің тек қызыл жиегі зақымдалады.

Этиологиясы және патогенезі

 Зерттеушілердің көпшілігі аурудың негізінде с. А. Кутин және В. А. нейрогенді механизмдер жатыр деп санайды, Молодецкий [1970] эксфолиативті хейлитпен тексерілген 30 науқастардың 26-да әртүрлі психопатология, көбінесе депрессивті реакциялар, невротикалық жағдайлар анықталды. Психоэмоционалдық саланы зерттеуде мұндай науқастарда үрейлі-депрессивті синдром анықталды, ол әсіресе экссудативті нысаны бар науқастарда байқалады; аурудың құрғақ түрінде депрессивті реакциялар дабылдардан басым болады. Клиникалық бақылау нәтижелері негізінде В. П. Никольский [1914] және Г. Д. Савкина [1964] эксфолиативті хейлиттің дамуындағы қалқанша бездің рөлі туралы болжам айтты. С. А. Кутин [1970] тиреоидты гормондардың алмасуын қалқанша безінің радиоактивтік индикациясы әдісімен 1311 у 82% экссудативті және 26% - экс-фолиатиялық хейлиттің құрғақ түрімен ауыратын науқастарда жеңіл түрде өтетін тиреотоксикозды анықтады.

 Эксфолиативті хейлит кезінде байқалатын патологиялық өзгерістер негізінде жатуы мүмкін дәнекер тіннің фиброзы әртүрлі факторлармен байланысты болуы мүмкін: қабыну, иммундық-аллергиялық, метаболикалық, соның ішінде генетикалық. Лимфоциттер мен плазмалық жасушаларды гистологиялық зерттеу кезінде бірқатар бақылауларда анықтау аурудың патогенезінде иммундық-аллергиялық фактордың мүмкін рөлін көрсетеді. Генетикалық фактордың рөлі эксфолиативті хейлиттің отбасылық жағдайларын бақылау кезінде байқалды.

 Герпетикалық вирустың мағынасы, эксфолиативті хейлит этиологиясында түсініксіз болып қалады. Хейлиттің экссудативті түрінің алдында болған көпіршікті лишай, с. А. Кутин 25% науқастарда белгіленген, бұл аурудың патогенезінде рұқсат ететін фактор болуы мүмкін.

Клиникалық көрініс

 Эксфолиативті хейлит аналық жануар жиі ауырады.

Экссудаттың тиімді нысаны. Еріннің қызыл жиегінде сұр-сары немесе сарғыш-қоңыр түсті қабыршақты-қабықтың пайда болуымен сипатталады, олар еріннің бұрышынан ауыз бұрышына дейін Қызыл жиегін қабықпен жабады, ауыз қуысының шырышты қабығының өтпелі аймағынан бастап (Клейн сызығынан) еріннің қызыл жиегінің ортасына дейін. Кейде қабықтар үлкен мөлшерге жетеді және еріннен алжапқыш түрінде ысқылайды. Процесс ешқашан теріге де, шырышты қабыққа да ауысады. Аурудың тән ерекшелігі-теріге жақын еріннің қызыл жиегі, сондай-ақ ауыздың ко-миссурасы жанаспайды. Қабықты алғаннан кейін еріннің қызыл жиегінің ашық-қызыл тегіс, сәл ылғалды беті жалаңаштанады, әрі эксфоли-ативті хейлиттің ерекше ерекшелігі эрозияның болмауы болып табылады. Клейн аймағында еріннің шырышты қабығы жаскатиперемироваланды және ісінеді.