Өмір мен өлім мәселесі

Өмір деген ғаламшар қозгалыстарының биологиялық рөлі болып табылады. Ф.Энгельс "өмір бұл акуызды денелерден тіршілік ететин тасілі, оның негізгі белгилері зат алмасу тутіркену, осу, жане көбею" деп өмір жайлы өз пікірін айта кеткен.Жалпы адам өмірі деген оның болмысының сырткы дуниеде жузеге асырылуы. Адам омиринин құндылықтарын тусінудин біргей бір сатылары бар.Мысалға,

1) Өзін өзі сақтау және өзин бекиту инстинктивти сезімі,

2) Өмирди өзіне камкорлық жасауды талап ететин бірегей жане уакытта шектеули феномен ретинде рационалды ұғыну.

3) Өмірді юаска сапа мен формаларда жалғастыру мумкиндигин иррационалды угыну.

және тағыда басқа құндылықтармен сипатталады.

Ерте заманнан өмір философиясында түсініктер беріп калыптастырып келе жатқан Артур Шопенгауэр, Вильгельм Дильтей, Фридрих Ницще, Анри Бергсон сыңды әлем философтары өз пікірлерің калыптастырып кетті. Өмір философиясының жолын салушысы А.Шоренгауэр ойынша Өмір дегеніміз- әмбебап ғарыштық еріктің көрінісі мен жүзеге асырылуы болып табылады.

Өмір философиясында Адам негізгі рөл ойнайды. Ал адам- өмір суруге деген еріктің көрінісі, сондықтан оның табиғаты рационалды емес, ол иррационалды болып келеді.

Ал осы дуниедегі, адамзаттың рухани тажирбилеринде Өлім философиясы деген бір айтып өтетін тұжырым бар. Жалпы Өлім деген- құру, ажал деген мағынада сипатталады. ағза тіршілігінің мүлде тыйылуы, биологиялық және физиологиялық урдистеринің тоқтатылуымен сипатталады. Өлім жайлы ерте заманнан бастап әр дауірлерде өздеринше бір ой пікірлер қалыптастып отырған. Мысалға айта