Достықтың мәнісі

                          Достықтың мәнісі

Бүгін күн суытып тұрғандай.Жұбанның туылған күні болатын.Адым үйінен шығып,жұбанның үй жағына қарады,сыртта жүрген ешкім байқалмады.Ол ойлады досы туылған күнің тойлауға қалаға кетті деп.Ол досына тосын сый дайындап жүр еді.» Өкінішті »- деп, Адым аулада доп ойнай бастады.Ал, Жұбан болса досынын жалғыз ойнап жүргенін көріп,жүгіріп сыртқа шықпақшы болды.Есіктің қасына барып,аяңдап қалды  « Неге баруым керек, ол маған келсің бүгін менің туылған күнім»- деп терезеге барып, Адымға қараған күйі тұрып қалды.Адым болса » досым туылған күнің қалай өткізіп жатыр екен,оған менікіненде күшті сыйлықтар беріліп жатырған шығар»- деген оймен жүрді.

Күн ауа бастағанда Жұбанның анасы жұмыстан келе жатырғаның көрген Адым,қуаныштан үйіне қарай жүгіріп кетті.Жұбан болса анасының алдынан шығып Адымды жамандап болды.ол маған келмеді,өзі ойнады,жоқ ол ештене емес тіпті туылған күніммен құттықтауға келмеді,деп жатырған кезде адым кеп қалды.»Неге келдің ? кет бар,келме енді бізге»- деп Жұбан Адымның көкірегінен итеріп жіберді.Анасы балалар ойнап тұрған шығар деп,мән берместен қойыңдар балалар деді де, үйіне кіріп кетті.Адым көзіне жас алып тұрып,» досым туылған күніңмен,саған Алла бірінші денсаулық,екінші бақыт  үшінші деп сәл кідіріңкіреп барып, мәңгі бірге жүретін дос нәсіп етсін»- деді.Өзінің қолдан жасалған сыйлығына қарап тұрып,»екеуміздің бірге өткізген күнімізді ұмытпассын- деп жасап едім,енді өзің білесің жыртасыңба,өртейсіңбе әлде бетіме лақтырып жібересіңбе» деп қолыңдағы сыйлығын ұсынып жатырғанда Жұбан қолыңдағы сыйлығын алмастан үйіне кіріп кетті.Үйіне кірген Жұбанға анасы досыңды кіргіз шәй ішеміз деген сөзін елеместен тіке бөлмесіне барып,есігін тарс шауып тастады.»Бұларға не болған ай балалар ай,баяғы доп үшін келіспей қалған шығар»- деп күлімдеді анасы.Жұбан Адымның айтқандарын ойлап,көзінен жас сорғалап ,екі беттеп жылап жатты.Адым көп жақта «неге неге..... менде енді дос жоқпа»- деп көлге өз қолымен жасаған сыйлығын лақтырып жіберді.Сол күннен бері екі достың достығы үзілді.Адым Жұбанды сырттай бақылап жүрді.Екеуіде бір-бірінен кешірім сұрауға ұмтылды, бірақ қолдарынан келмеді.Жаңа жыл болып қалды.Бұрын Жұбан мен Адым ауылдың барлығын шулатып сағат он екіге келгенде от шашу атып бастайтын,содан-соң барлық ауыл қосылатын еді.Бұл жылы ауылда от шашулар атылмады Жұбан мен Адым бастап барлығымыз от шашу ататын едік деп қана ауыл арасында әіңгіме болып айтылып айтылып қойды.Адымның отбасылық жағдайы орташа еді.Ал,Жұбан байдың баласы болатын.Күн артынан күн, жыл артынан жыл ауысып өтіп жатты ,екеуіде ер жетіп қалды.Адым сұңғақ бойлы,көзі сығырлау келген,мұрыны қырлы, бет әлпеті келісіті жігіт болып өсті.Киер киімі оғша болмаса  да ауыл қыздарының барлығы Адымды сырттай ұнатып жүретіндерін Жұбан көре алмайтын еді.Өйткені оның ойы әдемі киініп,ақшам көп болса, барлығы маған ғашық болады, болуыда керек деген.алайда олай емес болатын.Жұбан да сырт келбеті келісті сәнді киінетін.Оған ауыл қыздарының қарамайтын бір себебі бар........Ол тым тәкәппар ,мұрның шүйіріп жүретін.Қыздарды өзі бастап келеке қылып күлетін.Ауылдың қыздары оны ши мұрындеп сыртынан келеке жасайтындары бар.

Әр ауылдың өз бұзықтары бар болатыны барлығымызға белгілі.  Міне дәл осы бұзықтар бір күні, Жұбанды ұстап алып,байланып « әй сен байсымақ, не әлдеқандай болып жүресін?,машина алды деп естідік, қайда сол темір тұлпары?Қайда айдайын деп жүрсін.?саған қарайтын қызда жоқ,бізге бер машинаны»-деп қоқаңлоқы көрсетіп жатты.Жоқ деп қарсы шыққан Жұбанға жабылып кетеді.Сол арадан өтіп бара жатқан қыздар,болып жатқан жағдайдың барлығын Адымға жеткізеді.Адым Жұбанды әлі өзіне дос көретін.Сондықтанда басын қатерге тігіп,төбелес болып жатқан жаққа жалғыз өзі беттеді.Қараңғылық басқан сол түні ауыл балалары бұл төбелестен түк шықпасын біліп,бәріміз бір ауылдың балалармыз ақылға келіп достасайық деген шешімге келген.Содан бастап,Адыммен Жұбанның арасы кері жақсарып,достықтың қадірін түсінген.