Реографиялық зерттеу әдісі

Реографиялық зерттеу әдісі

Мақсаты- жүрек қызметін және мүшелерінің қанмен қамтамасыз етілуін импеданстың, яғни толық кедергінің адам денесінің зерттелетін бөлігінің қанға толуының өзгерісіне байланысты жоғары жиіліктегі айнымалы токқа кедергісінің тербелісін тіркеу жолымен зерттеу. Қан айналымының бұзылыстарын анықтауға көмектеседі

 Тірі ұлпалар электр тогын өткізгіштер болып табылады. Сонымен қатар, әртүрлі ұлпалардың электр өткізгіштігі әртүрлі, немесе электрлік кедергі(қарсыластығы)  әртүрлі. Дененің сұйық ортасы, ең алдымен қан, ең аз қарсылыққа ие.

Сондықтан дененің қандай да бір бөлігі арқылы жоғары жиілікті (шамамен 500 кГц) және төмен қуатты (10 мА аспайтын) айнымалы электр тогы дененің қандай да бір бөлігі арқылы өткізілсе және бұл бөліктің электр кедергісі бір уақытта тіркелсе, пульстік толқынның тіндері арқылы өтуіне байланысты мұндай қарсылық үнемі өзгеретінін анықтады.

Тіндерді қанмен толтыру неғұрлым көп болса, соғұрлым олардың кедергісі азаяды. Осылайша, қарсылықтың өзгеру қисығы олар арқылы импульстік толқынның өтуі кезінде тіндердің қанмен толтырылуын жақсы көрсетеді. Бұл реография техникасының негізі.

Реограммалар екі түрлі – биполярлы және тетраполярлы реографтар көмегімен жазылады. Биполярлық реографтардың конструкциясы (мысалы, RG1-01 немесе 4RG-1) дененің кез келген бөлігіне екі электродты қолдануды қарастырады, олардың арасында жоғары жиілікті айнымалы ток өтеді. Сонымен бірге зерттелетін дене аймағында қарсылықтың өзгеруі тіркеледі.[pic 1]

Соңғы уақытта тіндердің кедергісін дәлірек өлшеуге мүмкіндік беретін және сәйкесінше тіндердегі көлемдік қан ағымын сандық түрде анықтауға мүмкіндік беретін тетраполярлы реографтар (мысалы, RPG2-02) кең тарады. Тетраполярлы реографты қолдану кезінде электр тогын өткізу үшін екі электрод, ұлпалардың электр кедергісін тіркеу үшін тағы екеуі қолданылады. Зерттеудің мақсатына байланысты дененің интегралды реографиясы, кеуде қуысының реографиясы, өкпенің, аяқ-қол тамырларының реографиясы (реовазограмма), ми тамырларының (реоэнцефалограмма) т.б. жазылады.Өлшеу электродтары зерттелетін аймақ өлшенетіндей етіп орналастырылады. Зерттелетін аумақ олардың арасында болады.

[pic 2][pic 3]

Артықшылығы:-Қолжетімді,қарапайым,инвазивті емес. Милық және перифериялық гемодинамиканы объективті бағалау. Жоғары сезімталлылық. Жақсы зерттелген

Кемшілігі:-реограмманы оқи білетін маман талап етеді. Электродтар дұрыс жанаспауы қате нәтиже беруі мүмкін.

Пуайзель

Сұйықтық ағынының ламинарлық режимі бар жіңішке, ұзын түтіктерде Пуазейль бойынша алынған қатынас орындалады.

Q=πR4/8η *ΔP/l

мұндағы, ΔP-қысымның төмендеуі, яғни P1 түтігіне кіре берістегі және P2-ден I қашықтықта шығатын қысым айырмасы. 

Түтіктің ұштарындағы қысым өте үлкен болса да, бірақ бірдей болса, ∆р = 0, және түтікте сұйықтық ағыны болмайды.

Бірақ Δp неғұрлым үлкен болса, соғұрлым Q үлкен болады және бұл байланыстың маңыздылығын көрсету үшін Пуазейль формуласы жиі келесі түрде қолданылады:[pic 4]

Х- гидравликалық кедергі түтіктің ішкі радиусын, оның ұзындығын және ол арқылы өтетін сұйықтықтың динамикалық тұтқырлығын ескереді.

 Қан қысымының тамырда төмендеуі ол қан ағымының көлемдік жылдамдығына тамыр радиусына  тәуелді. Ал радиус төмендеуі жиырма пайызға қысымды жоғарлатады. Аорта мен каппиляр салыстырса,аортада қан ағысы жылдам.