Нуклеин қышқылдарының тұқым қуалағыш қасиеттерді анықтайтындығы туралы дəлелді деректер.Нуклеин қышқылдарының құрамы

Қазақстан Республикасының білім және ғылым министірлігі

Әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

[pic 1]

Факультеті: Биология және биотехнология

Кафедра: Прикладная биотехнология

       СӨЖ

Тақырыбы: Нуклеин қышқылдарының тұқым қуалағыш қасиеттерді анықтайтындығы туралы дəлелді деректер.Нуклеин қышқылдарының құрамы. Чаргафф ашқан нқ құрылысындағы ережелер, нуклеотидтердің құрамы мен түрлері.  

                                                Орындаған: Бт 18-34к студенті

                                                                 Бақтыбай Аяна

                                                        Тексерген: А.К.Бисенбаев

                                        Алматы- 2020ж.

                                                             Жоспар:

1. I.Кіріспе
2. II.Негізгі бөлім

2.Нуклеин қышқылдарының тұқым қуалағыш қасиеттерді анықтайтындығы туралы дәлелді деректер»

2.1 Гриффитс, Эвери, Мак-Леод,Маккарти тәжірбиесі

2.2 Херши мен Чейз тәжірбиесі

3. Нуклеотид құрамы. Нуклеотид түрлері

3.1. Нуклеин қышқылдарының құрамы.

3.2 Чаргафф ережесі

1. III.Қорытынды
2. IV.Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

                                                  Кіріспе

     Сөз жоқ, тірі ағзаның аса ғажап қасиеті- тұқым қуалайтын белгілерді өзінде сақтау және оны ұрпаққа беру.  Тірі ағзада тұқым қуалау ақпараттын ұрпақтан ұрпаққа жеткізіп отыратын жоғары молекулалы  қосылыс бар. Ол- нуклеин қышқылдары. Оны 1868 жылы швед биохимигі Ф.Мишер клетка ядросының құрамынан қышқылдық қасиеті бар затты бөліп алып, нуклеин қышқылы деп атады. Нуклеин қышқылы құрамы өте күрделі қосылыс болып келеді, және  осы уақытқа дейін толықтай зерттелуіне ауыз олтырып айтарлықтар көп ғалым еңбек етті.  

    Нуклеин қышқылдарының тұқым қуалағыш қасиеттерді анықтайтындығы туралы дәлелді деректер ретінде Гриффитс, Эвери, Мак-Леод,Маккарти тәжірбиесі,Херши мен Чейз тәжірбиесін жатқызсақ болады.

                                                   Фредерик Гриффитстің тәжібиесі

     1910 жылы Фредерик Гриффит Үкіметпен тығыз жұмыс істей бастады. Бірінші дүниежүзілік соғыс кезінде ол жұмыс істеген зертхана мемлекет қарамағына беріліп, денсаулық сақтау министрлігі жанындағы патология зертханасына айналды (Pathological Laboratory of the Ministry of Health). Гриффит бүкіл елден келген науқастардан алынған пневмококк штамдарын зерттеу бойынша жұмыс жасады. Зерттеулер өте баяу қаржыландырылды.  Екінші дүниежүзілік соғыстың басында зертхана іс жүзінде Ұлттық қызмет деңгейіне дейін едәуір кеңейтілді. Фредерик Гриффиттің басты еңбегі оның 20 – шы жылдары  патология зертханасында жүргізген эксперименті болып саналады. Пневмококктың ерекшеліктерін және оның тірі организмдерге әсерін жақсы түсіну және талдау үшін Гриффит оған жиналған барлық үлгілерді жіктед және  параллель, Фредерик тышқандарға тәжірибелер жүргізді. Pneutnococcus pneumoniae бактериясының бірнеше формасы бар екені белгілі. Бактерияның вируленттілігі жасуша бетінде орналасқан мукополисахаридті капсуланың болуымен анықталады. Бұл капсула бактерияны қабылдаушы ағзаның әсерінен қорғайды. Нәтижесінде көбейтілген бактериялар жұқтырған жануарды өлтіреді. Бұл штаммның бактериялары (S-штамм) пневмококктар, капсуламен қоршалған, үлкен тегіс колониялар құрайды, патогенді,                                       1-сурет [pic 2]

құрамында IIIS беттік антиген. Бактериялардың авирулентті   формаларында капсуласыз пневмококктар, патогенді емес, ұсақ кедір-бұдыр колонияларды құрайды, құрамында IIR беттік антиген бар. Микробиолог Фредерик Гриффитс 1928 жылы тышқандарға тірі пневмококк R-штаммын, S-штаммымен бірге жоғары температурада (65°C) өлтірілген. Біраз уақыттан кейін ол жұқтырған тышқандардан капсуласы бар тірі пневмококктарды  оқшаулай алды. Осылайша, өлтірілген пневмококктың қасиеті-капсула қалыптастыру қабілеті тірі Бактерияға өтті, яғни. трансформация болды. Капсуланың болу белгісі тұқым қуалайтын болғандықтан, S штаммының бактерияларынан тұқым қуалайтын заттың бір бөлігі R штаммының жасушаларына өтті деп болжау керек. Гриффит трансформация тышқандарды вирустық штаммның өлі бактериялары мен вирустық емес штаммның тірі бактериялары иммунизациялаған кезде пайда болуы мүмкін екенін көрсетті. Кейін өлген тышқандардан вирулентті штаммның тірі бактериялары бөлінді. Грифитс IIR типті пневмококкты жасушаларды IIIS типті жасушаларға түрлендіретін «трансформация принципінің» бар екендігін анықтады.