Бас сүйектің рентгенанатомиясы

Кіріспе

Бас сүйектің рентгенанатомиясы

Бас сүйек рентгенанатомиясына тоқталмас бүрын рентген сәулелін қолдану себебтеріне тоқтала кетейік. Рентгенограммада бас сүйегінің шұңқырларын, ми сүйегінің қалыңдығы мен құрылысын бағалауға болады. Одан басқа біз сүйектің басқа сүйектермен салыстырғанды тығызыдығын сүйек суретінің қаңықтығы арқылы байқай аламыз. Ренгтгеннограмма ауа және де сүйықтық сияқты тығыздығы аз мүше бөліктерін зерттеуде қолданылмайды, себебі рентген сәулелерін осындай заттар аз жүта алды. Сондықтанда сүйектер зерттеудің тиімді әдісі рентгенномгарамма болып табылады. Бас сүйегінің құрылымы туралы толық түсінік алу үшін бірнеше проекция қолданылады. Олардың негізгілері түзу және бүйірлік. Осы негізгі проекциялардағы, негізгі анатомиялық құрылымдарды қарастыратын боламын.

[pic 1]

Негізгі бөлім

Бас сүйек алдың-арты бағыттағы рентгенномгараммасында ортасында маңдай сүйегінің қабыршақты бөлімін (squama frontalis) қөре аламыз. Рентгенограммада маңдай сүйегі мен төбе сүйектері арасындағы байланыстыруші жікті (sutura coronalis) және екі төбе сүйектерің бірге қосатын жікті (sutura sagitalis) тауып оны көре аламыз. Маңдай сүйегінің қабыршақты бөлімінінің астыңғы бөлігінде қанық түсті, glabella және қөз шарасының жоғарғы жиегі (margo supraorbitalis) бөліп отырған қөз шарасын (orbita) көреміз. Мұрын қуысының бүйіріндегі көз шарасының төменгі бөліктерінде самай сүйектердің тастақты бөліктерінің контурлары көрінеді. Қөз шарасының жоғарғы жиегінің бұйірінен, жоғары бағытталған рентгенограммадағы