Білім алушылардың оқу жетістігін бағалау және бақылау бойынша материалдар

ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ ҚЫЗДАР ПЕДАГОГИКАЛЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ

Қоғамдық-гуманитарлық пәндер кафедрасы

БІЛІМ АЛУШЫЛАРДЫҢ ОҚУ ЖЕТІСТІГІН БАҒАЛАУ ЖӘНЕ БАҚЫЛАУ БОЙЫНША МАТЕРИАЛДАР

Пән атауы: ДІН ӘЛЕУМЕТТАНУЫ

Мамандығы:  5В050100 - Әлеуметтану

Оқу нысаны: күндізгі

Алматы, 2022

Білім алушылардың оқу жетістігін бағалау және бақылау бойынша материалдар:

1. ХХI ғасырдағы дін және қоғамның арақатынасы.
2. М: Вебердің дін әлеуметтануы саласындағы көзқарастары
3. Әлемдік және ұлттық діндердегі өмірге, қоғамдық қатынастарға көзқарас.
4. Дін және ғылым.
5. Діни ұйымдар мен мемлекет.
6. Діннің ұйымдасуының әлеуметтік формалары.
7. Зайырлы қоғам жағдайындағы дін мен қоғам.
8. Дін және билік.
9. Қазіргі әлемдегі теократиялық мемлекеттер.
10. Діни фундаментализмінің діндердегі көрінісі.
11. Бүгінгі әлем: дін аралық үн қатысу.
12. Экстремистік сипаттағы діни ұйымдардың қызметі.
13. Рухани және сакральды элита және билік.
14. Христиандықтың билікке қатынасы.
15. Батыс қоғамындағы діннің қызметі мен рөлі.
16. Исламның билікке қатынасы.
17. Буддизмнің қоғамға қатынасы.
18. Христиандықтың қоғамға қатынасы.
19. Э.Дюркгеймнің дін әлеуметтануына қосқан үлесі.
20. Діннің әлеуметтік функциялары.
21. Исламдағы джихад идеясы және оның мәні.
22. Зайырлы және теократиялық мемлекеттегі дін мен мемлекеттің өзара қатынасы.
23. Қазақстандағы ұлтаралық келісім мен татуластықтағы діннің рөлі.
24. Діни қақтығыстар типологиясы.
25. Дін әлеуметтануының нысаны, әдістері, бағыттары.
26. Діни толеранттылық мәселесі
27. Исламдағы әйел адамға көзқарас.
28. Қазақстандағы діни жағдай.
29. Дәстүрден тыс діни секталардың қаупі.
30. Дін әлеуметтануындағы функционализм бағыты.
31. Діни плюрализмнің ерекшелігі.
32. Секуляризация және постсекуляризация.
33. Қоғамдық өмірдегі діннің рөлі.
34. Қазіргі өркениет және дін.
35. Жаһандану, модернизация және діни идентификация.
36. К.Маркс іліміндегі дінге көзқарас.
37. П.Сорокиннің діни санаға көзқарасы.
38. Зайырлы мемлекет және атеизм.
39. Экстремистік діни ағымдардың теологиялық-әлеуметтік негіздері.
40. Исламдағы адамның әлеуметтік жағдайына байланысты ұстанымдар.
41. Дін мен салт-дәстүр арасындағы қарым-қатынас.
42. Діни фундаментализм қоғамдық құбылыс ретінде.
43. Фетишизм.
44. Тотемизм.
45. Анимизм.
46. Э. Тайлордың діннің шығу тегі туралы пайымдары.
47. Постиндустриалдық қоғамдағы дін және мемлекет қатынасы.
48. Діннің саясилануының себептері.
49. Діни бірлестіктердің қызметі және құқықтық жағдайы.
50. Діни сана және зайырлы білім.
51. Діннің ұйымдасуының әлеуметтік формалары.
52. Діни қақтығыстардың негізгі себептері.
53. Жаһандану, модернизация және діни идентификация.
54. Сакральдылық пен профандылық ұғымдары
55. Жастардың діни секталарға әуес болу себептері.
56. Батыс қоғамындағы діннің қызметі мен рөлі.
57. М. Вебердің іліміндегі протестанттық ағымның капитализмге ықпалы.
58. Э. Дюркгейм зерттеулеріндегі алғашқы діни наным-сенім түрлері.
59. К.Маркстың іліміндегі діннің қоғамдағы мәртебесі.
60. Э. Трельчтың ойынша секта мен конфессияның арасындағы ерекшелік.
61. Дін әлеуметтануының қалыптасу тарихы.
62. Алғашқы наным-сенім түрлері мен магия
63. Әлемдік діндер және ұлттық діндер: айырмашылық.
64. Дәстүрлі діндер мен жаңа діни ағымдар және культтер арасындағы негізгі айырмашылық.
65. Діннің негізгі функциялары.
66. Діннің әлеуметтік институт ретіндегі қоғамдық қатынастардағы алар орны.
67. Халықтың діни санасына әсер ететін факторлар
68. Діннің әлеуметтік өзгерістерге әсері
69. Дін және ұлттық идеология
70. Протестантизмнің басқа христиан ағымдарынан ерекшелігі
71. Діннің интеграциялық функциясы
72. Діннің қоғамдағы дезинтеграциялық функцясы
73. Діннің жеке тұлға өміріндегі орны
74. Діннің алғашқы адамзат қоғамындағы атқарған рольдері
75. Діннің әлеуметтік ортадағы негізгі функциялары
76. Діндегі қасиеттілік ұғымы және тыйымдар.
77. Азаматтық қоғам және дін.
78. Дін мен мораль.
79. Діни догма мен канондардың ерекшелігі.
80. Діннің субстанционалдық анықтамасы.
81. Діннің фукнционалдық анықтамасы.

Функционалды анықтамалар дінді операциялық тұрғыдан белгілі бір мақсатқа жету процесі ретінде анықтайды, мысалы, психологиялық қажеттіліктерді қанағаттандыру немесе қоғамды біріктіретін күш ретінде.