Беларускія святы

Звярніце ўвагу! На гэтых малюнках адлюстраваны асноўныя святы нашых продкаў: Вялікдзень, Дзяды, Купалле, Каляды.

Вялікдзень (як будзе па-руску?) святкавалі вясною. У гэты дзень людзі выпякалі кулічы, рабілі паску, фарбавалі яйкі. За тыдзень да свята адзначалі Вербную нядзелю – дзень, калі асвечвалі галінкі вярбы. З імі абыходзілі поле і агарод, утыкаючы іх у зямлю. Лічылася, што яны будуць ахоўваць здароўе і дабрабыт сям’і, а таксама аберагаць ад усялякіх бед і непрыемнасцяў. Напрыклад, падчас навальніцы асвечаныя галінкі вярбы ставілі на акно, каб адвесці ўдары маланкі.

Дзяды – дзень памінання продкаў. Адзначаюць яго ўвосень. У гэты дзень было прынята ўладкоўваць вячэру з гонар памерлых продкаў. Гаспадар дома са свечкай у руках абыходзіў святочны стол, а потым адкрываў усе дзверы і вокны і клікаў па імёнах продкаў на вячэру. Падчас вячэры распавядалі пацешныя выпадкі, звязаныя з імі. Пад канец вячэры гаспадар прамаўляў малітву, а потым тушыў свечку. Рабілася гэта бліном альбо кавалачкам хлеба. Пасля гэтага ўсе глядзелі, куды пойдзе дым. Калі ён ішоў уверх, то ў сям’і ўсё павінна было быць добра, калі ўбок, асабліва да дзвярэй, то ў хаце неўзабаве павінен быў з’явіцца нябожчык.

Купалле святкавалі з 6 на 7 ліпеня. (Вы ведаеце, які таленавіты беларускі пісьменнік нарадзіўся у гэты дзен?) Янка Купала якраз нарадзіўся ў гэты дзень, і таму выбраў сабе такі псеўданім. Моладзь палілі вогнішча, скакалі праз яго, дзяўчаты пускалі вянкі на вадзе. Калі злучацца вянкі, будзе вяселле. Яшчэ ў гэты дзень усе шукалі папараць-кветку. (Якую?) Той, хто знойдзе яе, зможа зразумець размову птушак і звяроў, бачыць русалак, а таксама ўсе