Тәуекел факторлары және олардың жіктелуі

Кіріспе

1. Тәуекел факторлары және олардың жіктелуі

1.1 ұғымдар мен анықтамалар

"Қоршаған ортаны қорғау туралы" Федералды заңда экологиялық қауіп - қатер туралы анықтама берілген, онда "экологиялық қауіп-қатер-бұл табиғи ортаға жағымсыз салдары бар және экономикалық және басқа да қызметтің теріс әсерінен, табиғи және техногендік сипаттағы төтенше жағдайлардан туындаған оқиғаның болу ықтималдығы"делінген.

Экологиялық тәуекел-бұл қоршаған ортаға теріс антропогендік әсер ету нәтижесінде пайда болатын теріс экологиялық өзгерістердің немесе осы өзгерістердің салдарының пайда болу ықтималдығы. Экологиялық тәуекелді тәуекелдің бір түрі ретінде тәуекелдердің негізгі жіктелуіне сүйене отырып, көріну ауқымы бойынша, рұқсат етілу дәрежесі бойынша, болжау бойынша, алдын-алу мүмкіндігі бойынша, сақтандыру мүмкіндігі бойынша жіктеуге болады.

Қауіп факторлары-ағзаның сыртқы және ішкі ортасының факторлары, аурудың даму ықтималдығын арттыруға, олардың дамуына және қолайсыз нәтижеге ықпал ететін мінез-құлық факторлары.

Негізгі бөлім

1.2 экологиялық қауіп факторларын жіктеу

Экологиялық қауіп факторларының әртүрлі жіктелуі бар.

Олар жартылай қабаттасатын екі топқа бөлінеді:табиғи және антропогендік. Табиғи жатады:

* геологиялық факторлар мен апаттар (жер сілкінісі, жанартау атқылауы, көшкін және сел және т. б.);

* климаттық құбылыстар (құрғақшылық, дауыл, Тайфун, цунами);

* басқа табиғи апаттар (қоздырғыштардың патогенділігінің жоғарылауы, шегірткелердің басып кіруі, кеміргіштердің жаппай көші-қон толқыны және т.б.).

Бұл құбылыстардың көпшілігі Күн белсенділігінің өзгеруімен және геомагниттік құбылыстармен байланысты, бірақ адамның қарқынды экономикалық белсенділігі осы табиғи процестердің пайда болуына және жүруіне әсер етеді.

Антропогендік экологиялық қауіп факторлары әртүрлі. Бұл радиациялық қауіп, ластанған немесе қажетті элементтермен жеткіліксіз байытылған ауыз суды пайдалану қаупі, су мен топырақтың тұрмыстық ағындармен ластануына, сондай-ақ ауру қоздырғыштарының географиялық таралуына байланысты эпидемиологиялық қауіп.

Табиғи қауіп факторларының мысалдары:

Жер сілкіністері, жер қыртысының эпейрогеникалық қозғалысы, өзендер, көлдер, су қоймалары, теңіздер мен мұхиттар жағалауларының абразиясы, жел және су эрозиясы, өзендердің іс-әрекеті, су тасқыны, көшкін, солифлюкция және т.б. экзогендік процестер.

Табиғи экологиялық қауіп факторларының қатарына эндогендік және экзогендік процестермен қатар олардың табиғи динамикасы да жатады, мысалы, аймақтың климаттық жағдайларының өзгеруі, ішкі су қоймаларындағы су деңгейінің динамикасы, жер асты суларының деңгейі және т. б.

Экологиялық қауіптің антропогендік факторларының ішінде мәдени мұраға ең маңыздылары ретінде бөлуге болады:

Шаруашылық қызмет нәтижесінде геологиялық ортаның бұзылуы (жерді су басу және су басу, карьерлердің пайда болуы, жол құрылысы және басқа да құрылыстар және т.)

Ауа бассейнінің ластануы

Жер үсті және жер асты суларының ластануы

Топырақ жамылғысының физикалық бұзылуы (жырту, мелиорациялық жұмыстар және т.)

Топырақ пен топырақтың химиялық ластануы

Өсімдіктердің тозуы (ормандарды кесу, тың жерлерді жырту, жайылымдық және рекреациялық дигрессия, құрылыс жұмыстары және т. б. салдарынан).)

Шу, діріл және қоршаған ортаның табиғи физикалық параметрлерінің басқа да бұзылулары

Қоршаған ортаның визуалды ластануы.

Пайда болу себептеріне сүйене отырып, экологиялық қауіптердің осындай жіктелуін ұсынуға болады:

Табиғи-экологиялық тәуекелдер-қоршаған табиғи ортадағы өзгерістерге байланысты тәуекелдер.

Техникалық-экологиялық тәуекелдер-техносфераның пайда болуы мен дамуына байланысты тәуекелдер:

Тұрақты техногендік әсер ету тәуекелі-әдеттегі шаруашылық қызмет нәтижесінде қоршаған ортаның өзгеруіне байланысты тәуекел;