Інфармацыйныя тэхналогіі ў музейнай дзейнасці: магчымасці выкарыстання

УА “БЕЛАРУСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ ЎНІВЕРСІТЭТ

КУЛЬТУРЫ І МАСТАЦТВАЎ”

Факультэт інфармацыйна-дакументных камунікацый

Кафедра гісторыі Беларусі і музеязнаўства

ІНФАРМАЦЫЙНЫЯ ТЭХНАЛОГІІ Ў МУЗЕЙНАЙ ДЗЕЙНАСЦІ: МАГЧЫМАСЦІ ВЫКАРЫСТАННЯ

Курсавая работа

Студэнта 450 Т групы

М.Н. Лукшы

Навуковы кіраўнік:

загадчык кафедры

гісторыі Беларусі і музеязнаўства,

кандыдат культуралогіі

Д.В. Герасімёнак

Мінск 2020

ЗМЕСТ

УВОДЗІНЫ                                                                                            4

РАЗДЗЕЛ 1 СУЧАСНЫЯ НАПРАМКІ РАЗВІЦЦЯ

ІНФАРМАЦЫЙНЫХ ТЭХНАЛОГІЙ У МУЗЕЙНАЙ СПРАВЕ        5

1.1 Напрамкі выкарыстання інфармацыйных тэхналогій у дзейнасці музейных устаноў                                                                                    5

1.2 Перавагі і недахопы ўкаранення інфармацыйных тэхналогій

у музейнай дзейнасці                                                                                  10

РАЗДЗЕЛ 2 ВЫКАРЫСТАННЕ ГЛАБАЛЬНАЙ СЕТКІ ІНТЭРНЭТ

У ДЗЕЙНАСЦІ МУЗЕЯЎ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ                                     16

2.1 Асаблівасці выкарыстання глабальнай сеткі Інтэрнэт ў установах сферы культуры                                                                                          16

2.2 Магчымасці прымянення Інтэрнэт-тэхналогій у дзейнасці беларускіх музеяў                                                                                                                         19

ЗАКЛЮЧЭННЕ                24

БІБЛІЯГРАФІЧНЫ СПІС                                                                                26

УВОДЗІНЫ

Прынята лічыць, што музей, з’яўляючыся адным з устаноў культуры, па сваёй прыродзе кансерватыўны («музей стаіць перад вечнасцю!») І таму найменш схільны ўплыву тэхналагічных навацый. На самай справе гэта апынулася не зусім так: нездаволенасць існуючым становішчам і неабходнасць радыкальных пераменаў розных сферах музейнай дзейнасці найбольш празорлівым спецыялістам сталі відавочныя ўжо паўстагоддзя таму.

Першыя няўпэўненыя спробы мадэрнізаваць тэхналогію працы з калекцыямі сталі прадпрымацца яшчэ ў 1960- гады, калі асобным энтузіястам, якія працуюць у музеях, атрымалася зацікавіць сваімі праблемамі навукоўцаў з навукова-даследчых вылічальных цэнтраў, абмеркаваць спосабы машыннай апрацоўкі дадзеных аб музейных прадметах і знайсці прымальныя рашэнні. Паступова неабходнасць пераменаў стала ўсведамляцца не толькі асобнымі энтузіястамі з музеяў, але і шырокім колам спецыялістаў, занятых сацыякультурнай дзейнасцю.

Новае разуменне місіі музея і самой сутнасці музейнай дзейнасці запатрабавала пошуку новых падыходаў, новых метадаў і сродкаў, накіраваных на ўдасканаленне інфармацыйнай дзейнасці музеяў, і найважнейшая роля ў рэалізацыі гэтых новых мэтавых установак была адведзена інфармацыйных тэхналогіях, і за паўстагоддзя музеі прайшлі доўгі шлях «ад машынных каталогаў да сеткі культурнай спадчыны «[10, с. 8].

Актуальнасць тэмы “Інфармацыйныя тэхналогіі ў музейнай дзейнасці: магчымасці выкарыстання” вызначаецца шырокім укараненнем найноўшых інфармацыйных тэхналогій ва ўсе сферы дзейнасці сусветнай супольнасці, у тым ліку - у сферу культуры і ў прыватнасці - у дзейнасць музеяў.

Аб’ект даследавання: інфармацыйныя тэхналогіі ў музейнай дзейнасці.

Прадмет даследавання сучасны стан і перспектывы развіцця інфармацыйных тэхналогій у музейнай дзейнасці.

Мэта: вывучыць асноўныя паняцці, падыходы, метады і напрамкі выкарыстання інфармацыйных тэхналогій у дзейнасці беларускіх музеяў.

Для дасягнення пастаўленай мэты неабходна было вырашыць наступныя задачы:

• правесці аналіз тэарэтычных крыніц па тэме даследавання;
• вызначыць сучасныя напрамкі развіцця інфармацыйных тэхналогій у музейнай справе;
• разгледзець перавагі і недахопы ўкаранення інфармацыйных тэхналогій у музейнай дзейнасці
• выявіць магчымасці прымянення інтэрнэт-тэхналогій у дзейнасці беларускіх музеяў

Метады даследавання: комплексны; аналіз існуючай крыніцазнаўчай базы па разглядаемай праблематыцы (метад навуковага аналіза); абагульненне і сінтэз інфармацыі, прадстаўленай у крыніцазнаўчай базе (метад навуковага сінтэза і абагульнення); мадэліраванне на падставе атрыманнай інфармацыі аўтарскага бачання ў раскрыцці пастаўленай праблематыкі (метад мадэліравання).