Философия Дуализм

Мазмұны

Кіріспе бөлім   ....    ....   ....    ....  ....   ....  ....  ....   ....   ....   ....   3-бет

  1.  Дуализм-дегеніміз не ?  ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   .... 3-бет

  2. Дуализмнің пайда болды ?   ....  ....  ....   .....   ....  ....  .... 4-бет

Негізгі бөлім   ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   ... 5-бет

   3. Дуализмнің түрлері  ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   ....  ....  5-бет

        3.1 Онтогендік дуализм   ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   .. 6-бет

3.2 Антропологиялық дуализм  ....  ....  ....   ....  ....   ...  6-бет

3.3 Метафизикалық дуализм  ....  ....  ....   ....  ....   ....    7-бет

3.4 Діни дуализм  ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   ....  ....   .. 8-бет

3.5 Этикалық дуализм   ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   ...  9-бет

  4. Ақыл-ой себептері туралы дуалистік көзқарас ....  ... 10-бет

4.1 Өзара әрекеттесуші дуализм  ....  ....  ....   ....  ....    11-бет

    5. Тарихи шолу   ....  ....  ....  .....   ....  ....  ....   ....  ....   ... 11-12-бет

    6. Философиядағы дуализм   ....  ....  ....   .....   ....  ....   12-13-бет

       6.1Сана философиясында дуализм  ....  ....  ....   ....  .. 14-бет

Қорытынды  ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   .....   ....  ....  ....   ... 15-бет

  7. Қәзіргі замандағы философиялық дуализм  ....  .... . . 15-бет

8. Пайдаланылған әдебиетттер   ....  ....  ....   ...   ....  ....  ..  16-бет

Дуализм (латын тілінен - ​​дуалис - дуализм) - екі принциптің бір-біріне - рух пен затқа, идеалға және материалға теңестірілмейтін тең құқықтардың танылуына негізделген философиялық доктрина. Дуализм монизмге (материалистік немесе идеалистік) қарама-қарсы, тек бір ғана қағидатты басты қағида деп танудан және көптеген принциптерді тіркейтін көптеген плюрализм ретінде қарастыруға болады. «Дуализм» термині неміс философы Х. Вольф енгізді және екі заттың: материалдық және рухани тануды білдірді. Дуалистік ұстанымның ең көрнекті экспоненттерінің бірі Р. Декарт болды, ол ойлы ойға (рухқа) және ұзартылғанға (мәселеге) бөлінді; Бұл екі заттың адамға тәуелділігі мәселесі (психофизикалық мәселе) Descartes психофизикалық параллелизм тұрғысынан шешілді, оның негізінде психикалық және физиологиялық процестер бір-біріне тәуелді емес. Жаңа уақыттың философиясы онтологиялық айырмашылығы заттардың қарсылығын емес, танымал объектіге тану пәнінің қарсылығын тудыратын эпистемологический дуализмнің формалары арқылы сипатталады. Осылайша Дж. Локк пен Д. Хьюм сана біріктіретін маңызды іргетасы жоқ бірыңғай қабылдау, сезім, ойлар жиынтығы ретінде әрекет етеді. Эпистемологические дуализмнің тағы бір түрі Иван Кант, ол сана сезімдік ойлау мен ақыл априори априори нысандарына сәйкес,

                                                    3

сыртқы әлемнен тәуелсіз, өзінің заңдарына сәйкес тәжірибе деректерін ұйымдастыратын әрекет ретінде қарастырды. Gnoseological dualism сөзсіз агростизммен байланысты - әлемнің сана-сезімге жете алмайтынына сену.

Дуалисттік теория бір-біріне әсер етпейтін екі принциптің (күштер, принциптер) болуын болжайды. Бұл теорияда қарастырылған қалғандардың барлығы өзара әрекеттесуімен түсіндіріледі.

Дуализм монизмге қарсы, теория тек бір бастама, бір күш немесе бір қағида бар. Сондай-ақ, жиі емес, дуализм плюрализмге қарама-қайшы, яғни көптеген күштер, принциптер мен қағидалар бар көзқарас.

Онтологиялық дуализм

Онтологиялық дуализм сана мен заттың табиғаты туралы қосарлы (гетерогенді) мәлімдемелер жасайды. Оны үш түрге бөлуге болады.Елеулі дуализм (субстанция дуализм) сананың және заттың (дененің) бір-бірінен тәуелсіз болып табылатын түбегейлі түрлі заттар екендігін дәлелдейді.  

Меншік дуализмі (энциклопедиялық дуализм) онтологиялық айырмашылық сана мен материяның (фантазия сияқты) қасиеттері арасындағы айырмашылыққа байланысты екенін көрсетеді.

Болжалды дуализм (Eng Predicate dualism) ақыл-насихаттың физикалық предикаттарға келмейтіндігі туралы айтады.