Старажытная літаратура

Старажытная літаратура шмат чаму нас вучыць. Немагчыма нават сказаць, колькі ўрокаў яна прынесла нам.

Разгледзець усе творы немагчыма, але можна казаць пра іх у агульных рысах. Напрыклад, твор Янкі Купалы "Магіла льва". У ім з'яўляецца разбойнік, і, калі казаць агульна і разважаць пра тое, які ўрок спрабуе данесці нам аўтар, можна здагадацца, што пісьменнік спрабуе паказаць нам, як не варта рабіць. Усё жыццё Машэка быў разбойнікам і да канца свайго жыцця выкраў дзяўчыну, якая ехала са сваім мужам, і забіў усіх, хто быў побач. За гэты ўчынак ён заплаціў сваім жыццём. Такім чынам, аўтар, паказвае, што кожнае дзеянне, якое робіць чалавек, вяртаецца яму бумерангам, а часам удвая большым.

Нельга адмаўляць той факт, што гэтыя ўрокі могуць быць змешчаныя ў шматлікіх творах, але ў кожным з іх яны адлюстроўваюцца па-рознаму.

У некаторых гісторыях галоўным героем можа быць "маленькі чалавек", якога ніхто не заўважае, і нікога ён не цікавіць. Яны паказваюць, што не трэба быць такім чалавекам, што жыццё можа скончыцца не такім, як мы хацелі б яго скончыць, што трэба адстойваць свае межы і свае погляды.

У творах ёсць разумныя героі, але, на жаль, яны нікуды не прыйшлі ў жыцці. Людзей не цікавіць, што яны ведаюць, ці што яны могуць рабіць. Маса ў такіх твораў лічыць іх занадта разумнымі і праз гэта пачынаюць пагарджаць або ўсяляк ігнараваць герояў. Гэта сведчыць пра тое, што нават разумныя людзі не заўсёды могуць быць такімі паспяховымі, як яны думаюць.

У раманах аўтары пішуць пра каханне, але якой гэта "каханне" ніхто не ведае. Любоў можа быць жорсткай, неўзаемнай, трагічнай, прыносіць шмат болю аднаму або нават двум персанажам. Але гэта любоў яшчэ можа быць прыгожай, яркай, незабыўнай, і яна прыносіць толькі радасць героям і чытачам, якія любяць такія творы.