Мұхтар Мағауиннің «Шақан шері»

Менің оқыған кітабым- Мұхтар Мағауиннің «Шақан шері» атты кітабы. Жазушы ерекше мұрамыз ретінде сақталып келген ұлтымыздың өмір сүру салтын байырғы аңыздардың жетегімен айта отырып,адамзаттық деңгейде Шақан атты кейіпкер арқылы гродациялық құбылыстарды көрсетеді.Жалғыздық,адам қасіреті деген өміршең тақырыпты қаузайтын бұл романның сюжеттік желісі өте қою деп айтуға болады.

Бұл кітапта басты кейіпкердің,яғни,Шақанның басынан өткерген қиындықтары жайлы айтылады.Қаһарлы жыртқыш жолбарыстың кесірінен әйелі мен баласынан айырылуы- Шақанға өте үлкен ауыр соққы болып тиеді.Бойына ұялаған кектің өтемін қайтару үшін , ол осы бір жыртқыш аңды түп тамырымен жойғысы келеді.Шақанның қолынан қаншама жолбарыс өлім құшады.Тіпті жолбарыстың шөнжіктерін де еш аямастан өлтіреді.Әсіресе,оларды ағашқа ұрып өлтіруі ,әрине,менің аяушылығымды тудырды.Қанша дегенмен,жыртқыштың ұрпағы болса да,ол да бір тіршілік иесі ғой.Осылайша қызығушылық пен тірі жан иесіне деген аяушылық сезімдерім қабаттаса жүріп,кітапты қалай оқып біткенімді байқамай қалыппын.Кез- келген шығарманың тәрбиелік маңызы болады.Сол тәрізді «Шақан шері» романының да оқырманға тастар бір ойы бар.Кекшіл болмау керек,себебі, кекшілдік адамды қайтып шыға алмайтын тұңғиыққа жетелейді.Өткен өмірмен емес,қазіргі уақытпен өмір сүру қажет.Өйткені,өткенді қайтара алмаймыз.Оның айқын мысалы –Шақан.Шақан өткенін еске алумен,кек қайтару мақсатымен өмір сүрді.Оның болашағын құртқан жалғыз нәрсе-кек. Себебі, Шақанда мүмкіндік болды.Тағдырдың өзі табыстырған ақылы көркіне сай Меңсұлумен жаңа отау құру мүмкіндігі. Ешкім кедергі емес еді,сол сәтте.Қыздың өзі