Қазақстан Республикасында жер қатынастарын мемлекеттік реттеу
Автор: diana.turgunova • Декабрь 9, 2020 • Реферат • 2,638 Слов (11 Страниц) • 1,489 Просмотры
Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі
әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті
[pic 1]
СӨЖ
Тақырыбы: Қазақстан Республикасында жер қатынастарын мемлекеттік реттеу
Факультет: «География»
Кафедра:«Жерге орналастыру»
Орындаған: Тургунова Диана
Тексерген: Айгаринова Гулнар
Алматы, 2019 ж.
Мазмұны:
- Кіріспе
- Негізгі бөлім
2.1. Қазақстандағы жер қатынастарын мемлекеттік реттеу тарихы
2.2. Жер қатынастарын мемлекеттік реттеу
2.3. Жер қатынастарын реттеу принциптері
Қорытынды
- Пайдаланылған әдебиеттер
І.Кіріспе
Жер қатынастарын мемлекеттік реттеу мемлекеттің жалпы және арнайы құзыреттегі мемлекеттік басқару органдары арқылы елдің жер ресурстарын басқару жөніндегі өз өкілеттіктерін жүзеге асырудан көрінетін атқарушы-бөлу қызметін білдіреді
Ұлттық құқық жүйесінде жер құқығының дербес саласының болуы, ең алдымен, жердің материалдық бейбітшілік пен құқықтық реттеу объектісі ретінде болуымен байланысты.
Жер мемлекеттік аумақ ретінде мемлекеттік егемендік қолданылатын кеңістіктегі барлық табиғи компоненттерді қамтиды. Керісінше, жер-құқықтық реттеу объектісі ретінде жер табиғи орта объектілерінің бірі болып табылады, оған басқа табиғи объектілер, мысалы, жер қойнауы кірмейді.
Жер материалдық әлемнің және қоғамдық қатынастардың объектісі ретінде жер қатынастарының ерекшелігін анықтайтын және сайып келгенде, жер құқығы саласының әрекет ету шегін анықтайтын бірқатар ерекшеліктерге ие.
Жер материалдық әлемнің көптеген объектілерінен өзінің табиғи шығу тегімен ерекшеленеді, бұл адам еңбегін қолданудың нәтижесі емес. Жер-экологиялық функцияны орындайтын қоршаған ортаның негізгі компоненті. Сонымен қатар, жер адам өмірінің орны мен шарты ретінде қызмет етеді, мемлекеттің беткі кеңістіктік шегін анықтайтын аумақ ретінде қызмет етеді.
Қазақстанда жер қатынастарын құқықтық реттеу түп тамыры өткен тарих қойнауынан бастау алады. Адамзат қоғамы дамуының барлық кезеңдерінде Жер ресурстарын пайдалану сипаты нақты аумақтардың табиғи жағдайларымен және материалдық өндірістің бағытымен тығыз байланысты. Жерді экономикалық пайдалану саласына тарту адамзат қоғамының эволюциясы процесінде жер қатынастарын құқықтық реттеу жолдарын іздеуді анықтайды.
Өткен ғасырдың ортасы мен аяғында жер қатынастарын құқықтық реттеу негізінен мемлекеттік органдардың жерді беру және алу тәртібін, жер пайдаланушылардың құқықтары мен міндеттерін анықтауға дейін азайтылды. Бұл ретте егіншілік технологиясына шамадан тыс араласу, тиімді егіншіліктің құқықтық, экономикалық және өзге де ынталандыруларының жетілмегендігі, сондай-ақ жер бетінде шаруашылық жүргізу бостандығының жоқтығы байқалды.
Мемлекет уәкілетті органдардың атынан, мысалы, егін егу, жинау, жинау және сақтау әдістері мен мерзімдерін толық анықтады, өнімнің белгіленген бағаларын белгіледі. Шаруашылықтар өз өнімдерін еркін өткізу құқығынан айырылды.
Жерге айрықша мемлекеттік меншік, жер пайдалану және жер иелену субъектілерінің құқықтық және шаруашылық еркіндігінің болмауы шаруаны және басқа да өндірушілерді жерден иеліктен шығаруға, фермердің еңбегі мен оның нәтижесі арасындағы тәуелділіктің бұзылуына, жерді ұтымды пайдалануға мүдделіліктің жоғалуына әкелді. Осы факторлардың салдарынан өндіріс тиімділігі күрт төмендеді, жердің едәуір аудандары нашарлап, экономикалық айналымнан шығарылды. Жағдай жерді пайдалану мен қорғауды ұйымдастыру мәселелері бойынша ойластырылмаған басқару шешімдерінің қолайсыз экономикалық және экологиялық салдары үшін уәкілетті органдар мен олардың лауазымды адамдарының жауапсыздығымен күрделене түсті.
...