Қауіп топтарын даярлау және оларды жүргізудің салыстырмалы тәсілі

АҚПАРАТ ТОБЫ

Тақырыбы:  Қауіп топтарын даярлау және оларды жүргізудің салыстырмалы тәсілі. Педиатрия қызметіндегі диспансерлік тәсіл. Ерте жастағы және мектеп жасына дейінгі балаларға диспансрлік бақылау.

               Балалар денсаулық күйіне қарай саулық топтарына бөлінеді:

       I  топ – денсаулықтың бар белгілерімен ауытқулары жоқ, бақылау кезеңінде ауырмаған және түзетуді қажет етпейтін, денсаулыққа әсері жоқ бірен-саран ауытқулары бар балалар жатады.

       II топ – созылмалы патология пайда болу қатері бар және аурушаң, дене мүшелері мен жүйелерінің морфологиялық жетілу дәрежесіне байланысты функционалды ауытқулары бар балалар, бір жасқа дейінгі акушерлік  ауырлық болған және  генекологиялық нашар анамнезді, жиі ауыратын  не бір қатты  науқастанып, жазылу кезеңі жайсыз өткен сәбилер жатады.

      III,IV,V топтар – компенсация, субкомпенсация және декомпенсация күйінде созылмалы потологиясы не кемістігі бар балалар жатады.

        Баланы бақылау процессінде оның денсаулығы динамика  күйіне қарай саулық тобы өзгеріп тұрады.

       I  топтағылар профилактикалық қараулармен тағайындалған әдиебеттегі мезгілде бақылану керек.

       II топтағылар жеке жоспармен бақыланады.

       II топтағы балаларға  емдік- сақтандыру шараларын бөлімшелік педиатр және маман- дәрігерлер тағайындайды. Жиі ауыратын балалар (жылына 4 рет және одан көп ауырғандар), өкпе қабынумен, сары ауруымен ауырғандар         II саулық тобына жатқанымен, реконвалесценция кезеңінде № 030/У формасымен есепке алынады.

       III-IV-V саулық тобындағы балалар педиатр-дәрігер  және мамандарда «Балаларды деспансерлеу жөнінде методикалық  кеңестерге» (1974) сай деспансерлік есепте тұрады, потологиясына сай барлық қажетті емді алуы керек.

2.1 Диспансеризацияның анықтамасы. Диспансерлік әдістің   әлеуметтік-гигиеналық негізі .

2.2 Диспансерлік байқау жүйесі және жұмыстың диспансерлік әдісіндегі емдеу-сауықтыру шаралары.

2.3  Қала және село жағдайындағы бөлімшелік және арнайы қызметтердің өзара байланысы.

2.4  Диспансеризация көрсеткіштері.

2.5  Әсерін талдау.

2.6  Сау балаларға диспансерлік байқау жүйесі.

     Педиатр және маман – дәрігерлер қарау мерзімдері.

2.7  Скрининг-тестті қолдану.

2.8  Бір жасқа дейінгі сәбилер диспансеризациясы.

2.9  Дене және жүйке – психика дамуының қалыпты көрсеткіштері.

2.10 Денсаулықты жиынтықты бағалау.

2.11 Денсаулық тобын анықтау.

2.12 Қатер тобындағы балаларды бөлу. Оларды бөлімшеде бақылау ерекшеліктері.

        Диспансеризация-  профилактикалық денсаулық қорғау талаптарына сай келетін жұмыстың ең бір жетілген әдіс. Диспансерлік қызметке сау және ауру балаларды диспансерлеу жатады. Қызмет көрсетудің  2 түрі де практикада өзін бекітті. Бұл айқындалған балалар  контингентінің  дене және психика саулығын сақтау ниетімен,  оларды жүйелі және белсенді бақылаудың үзілмеген жалғыз процессі.

        Біздің елде  диспансеризация жасына, денсаулығына, табылған ауруына қарай жүргізіледі.

        Педиатрлық бөлімшелерде уақтау әрбір бөлімшелердегі педиатр-дәрігер қызмет көрсететін балалар санын орташа есеппен 800-ге, ал кейбір жерлерде одан да төмендетті. Бұл дәрігерлер күшін емдеу-  алдын алу жұмыстарын жетілдіруге,  балалар диспансеризациясының сапасын едәуір көтеруге мүмкіндік береді.

        Балаларды емдеу- алдын алу көмектерін жетілдіру, балалардың диспансерлеудің күрделі мәселелерін шешу медициналық көмектің арнайы түрлерінің дамуына тығыз байланысты. Қазір отоларингологиялық, хирургиялық, нервологиялық, офтольмологиялық көмек балаларға барынша жақындатылған.