Праблема чалавека і зямлі ў рамане Івана Мележа “Людзі на балоце”

Сачыненне

Праблема чалавека і зямлі ў рамане Івана Мележа “Людзі на балоце”

Як вядома, Іван Паўлавіч Мележ нарадзіўся і усё дзяцінства правёў на Палессі (у вёсцы Глінішча Хойніцкага раёна на Гомельшчыне). Як асоба ён фармаваўся ў тым асяроддзі, дзе і сёння захавалася традыцыйная культура, звычаі і паважаюць абрады продкаў. Ён асабіста застаў той кардынальна-пераломны гістарычны перыяд першай паловы ХХ стагоддзя на тэрыторыі свайго роднага неабсяжнага краю, і зразумела, што гэтыя падзеі пакінулі ў душы празаіка свой велізарны след. Выношваючы ўсе свае думкі і перажыванні, ён фармаваў асабістае бачанне таго, што адбываецца новокал… Праз пэўны час ён перанёс свае думы і пачуцці на паперу і, неўзабаве, стаў сусветна вядомы як стваральнік славеснай панарамы жыцця ў дваццатыя- трыццатыя гады мінулага стагоддзя на тэрыторыі яго малой радзімы, пасля чаго яна такой жа блізкай і ўтульнай становіцца і чытачу.

У творы “Людзі на балоце” Мележ паказвае жыццё простых сялян ў няпросты і жорсткі час калектывізацыі, напоўненнае цяжкай працай і клопатам пра кавалак хлеба… Прайшло ўжо дзесяць гадой пасля рэвалюцыі, але на Палессі нічога прагрэсіўнага пакуль не адбылося, што выклікае ў некаторых людзей супрярэчлівыя думкі.

Аўтар быццам прыадчыняе чытачу занавес у той час. Што можна убачыць? Гісторыя, грамадзянская супольнасць таго часу і, безумоўна, пейзаж!!! Аўтар апісвае навакольны пейзаж і нібыта запрашае чытача ў свой маленькі сусвет. І толькі потым засяляе яго героямі, надаючы ім таксама належнай увагі: звяртаецца да партрэтнай характарыстыцы  (цікава, што аўтар падрабязна апісвае знешнасць ня толькі галоўных герояў, але і асоб “задняй экспазіцыі”).