Водгук на верш Пімена Панчанкі “Зубр”

Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь

Установа адукацыі «Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы»

Філалагічны факультэт

Кафедра беларускай філалогіі

Водгук на верш Пімена Панчанкі  “Зубр”

Выканала:

Студэнтка 3 курса

СДП – БФ – 161

Выкладчык:

Тарасава Святлана Мікалаеўна

                                               Гродна, 2018

Паззія Пімена Панчанкі — мужная, сумленная, даверлівая, спагадлівая, непрымірымая, бескампрамісная, эмацыянальная, філасофская. У ёй высвечваецца ўся глыбіня складанага чалавечага жыцця. Тут і трывожны роздум над сутнасцю многіх з'яў і падзей, і клопат пра будучыню беларускай мовы, культуры, пра духоўнае ўзвышэнне чалавека, і гатоўнасць адгукнуцца на чужыя праблемы, прыняць на сябе чужы боль, і сцверджанне адвечнай прыгажосці жыцця, і непрымірымая крытыка хлусні, мітусні, прыстасавальніцтва, кар'ерызму. Паэзія П. Панчанкі, на думку В. Зуёнка, “саткана з жывога агню: яна і сагравае, і апякае душу, яе не возьмеш у рукі.

Па-новаму з вышынi сучаснага дня ўспрымаецца верш “Зубр”, які быў надрукаваны ў 1940 годзе.  Твор уражвае сваёй iншасказальнасцю i фiласофскай падтэкставасцю.

Вобраз зубра ў запаведнiку ўвасабляе няволю, скаванасць духу, i таму падобнага лёсу не жадае зазнаць паэтаў герой, якi iмкнецца абудзiць зубрыную годнасць:

Штo cтaлacя з тaбoй, мaгyтны бык,

Дзe ciлy, cпpыт i вaяўнiчacць cтpaцiў?

Чaмy нe ўcxoпiшcя, як вixap, нa дыбы?

 Зa выгляд твoй aж copaмнa мнe, бpaцe.

 А вeдaeш штo, зyбp, дaвaй-кa yнaчы...