Классицизм—XVII-XIX ғасырлардағы еуропалық мәдениеттегі көркемдік стиль және эстетикалық бағыт

Классицизм—XVII-XIX ғасырлардағы еуропалық мәдениеттегі көркемдік стиль және эстетикалық бағыт.

1956 жылы австриялық және американдық шығыстанушы Г. Э. фон Грюнебаум "классизмнің мәдениеттегі бағыт ретінде" төрт компонентін анықтауды ұсынды:

1.Мәдениет дамуының өткен (немесе бөтен) кезеңі адамның мүмкіндіктерін толық және мінсіз іске асыру деп танылады.

2.Бұл іске асыру заңды мұра немесе мүлік ретінде игеріледі.

3.Қазіргі көрініс өткен (немесе басқа біреудің) идеалының үлгісімен өзгертілуі мүмкін.

4.Өткен немесе басқа біреудің мәдениетіне тән ұмтылыстар үлгілі және қазіргі үшін міндетті болып саналады"

Тарихи тұрғыдан алғанда, классицизм еуропалық өнердегі классикалық стильдің бірнеше толқындары бар:

1.XVII ғасыр;

2.XVIII - XIX ғасырдың басы (неоклассицизм);

3.XIX ғасырдың аяғы-ХХ ғасырдың басы.

Романтизм - XVIII ғасырдың аяғы — XIX ғасырдың бірінші жартысындағы еуропалық және американдық мәдениеттегі идеялық және көркемдік бағыт адамның рухани және шығармашылық өмірінің өзіндік құндылығын бекітумен, күшті (көбінесе бүлікшіл) құмарлықтар мен кейіпкерлердің, рухтандырылған және емдік табиғаттың бейнесімен сипатталады.

Музыканттар:

Бейнелеу өнері:

Әдебиетте: