Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі еврей ұлтына қарсы бағытталған геноцид

                                                                                    Құлмағамбетқызы Нұрсембике

                                                                       Халықаралық қатынастар,1 курс

                                                    Эссе

  Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі еврей ұлтына қарсы бағытталған геноцид.

Менің ойымша, геноцид - әлемдегі ең қатыгез және негізсіз қылмыстардың бірі. Тек өздерін, мәдениеті мен білімін құрметтемейтін адамдар ғана осындай ойға, өздері сияқты адамдарға қарсы осындай әрекеттерді жасауға қабілетті, өйткені әлемде кейбір адамдардың өз тілдері,діні мен мәдениеттеріне құқығы бар, ал басқаларында еш құқығы жоқ деген түкке тұрғысыз, ақылға симайтын нәрсе, өйткені әлем әртүрлі , ұлттың, тілдің және мәдениеттің айырмашылығына қарамастан, әркім өзіне және шығу тегіне құрметпен қарауға құқылы. Бірақ, өкінішке орай, әлемдегі тарих адамдардың басқаларға қаншалықты қатыгез бола алатындығын көрсетеді, тарихта геноцид практикасы соншалықты әр түрлі және қорқынышты болғанымен, оның мотивтері мен әрекеттерін қабылдаудың мағынасы жоқ, өйткені ештеңе бір ұлттың бүкіл халқын жек көруге итермелей алмайды,және бұл құбылыс әлемнің тарихындағы ең қорқынышты іс-әрекеттердің бірі. 

Бірақ ХХ ғасырда геноцид бұрын-соңды болмаған масштабқа жетті, сол кезде фашистік Германия діни және ұлттық негізде миллиондаған адамдарды жүйелі түрде жойып жіберді. Екінші дүниежүзілік соғыс-адамзат тарихындағы ең қорқынышты соғыс кезінде геноцид арқылы 12 миллион түрлі ұлттардың, оның көпшілігі еврейлердің, яғни 6 миллионның құрбан болғаны белгілі. Нацистік партияның жетекшісі Адольф Гитлер нәсілшілге қарағанда антисемит болды, өйткені оның жеккөрушілік сезімі еврейлерге көбірек бағытталған болатын, ол жапондармен бірге жұмыс істеді, тіпті егер олар бір нәсілге жатпаса да, оны осы үшін ешқашан ар-ұяты мазаламады. Гитлердің еврейлерге деген патологиялық жеккөрушілігінің себебі неде болды?  Гитлердің өмірбаяндарының көптігіне қарамастан, ешкім бұл сұраққа нақты жауап бере алмады, өйткені олар әралуан болғанымен,  бірақ олардың ешқайсысы нақты дәлелденген болмады. Бірақ бұл адам бір үлкен партияны және онымен бірге отқа да,  суға да баратын адамдарды жинай алды, ол билікке жетіп, өзінің ең жауыз қиялдарының бірін жүзеге асырды, бүкіл халықтың ой-санасына өзінің идеологиялық көзөарастарымен улай  алды. Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде оның басқа адамдарға деген жеккөрушілігі, оның «таза арийлік нәсіл» туралы теориясы, еврейлерді құрту, әлемді жаулап алу, ашкөздігі мен көзқарастары көптеген адамдардың өліміне себеп болды. Гитлер сонымен қатар өзін адамзаттың үлкен жанашыры деп санайтын және бұл оның «еврейлер мәселесін түпкілікті шешу» - барлық еврейлерді құрту үшін өзінің «идеалистік» атауын таңдаған себептерінің бірі болды. Шынында да, оның жоспары бойынша «еврей мәселесін» шешудің бірден-бір тиімді жолы жер бетіндегі әрбір еврейдің жойылуы болды. Бұл жартылай жүзеге асырылды және Гитлердің бастауымен құрылған, адам сенгісіз  әдістермен ұстайтын концентрациялық лагерлерді масқаралау арқылы, Менгеле медициналық тәжірибелерінің азаптары арқылы, крематорий және бүкіл халықтың миллиондаған үзілген тағдырлары арқылы жүзеге асырылды. Гитлер өзінің жоспарын 1933 жылы, ол билікке келген кезде іске асыра бастады және 1941 жылға дейін ол еврей халқын оның құқықтары мен бірнеше елдерде өмір сүру мүмкіндігінен айыру үшін бәрін жасады, бірақ фашистердің еврейлерді жаппай және алғашқы өлтіруі концлагерьлерден емес, фашистік әскерлердің шабуылымен басталды. Германия Кеңес Одағына 1941 жылы маусымда неміс әскерлері өзімен бірге Айнзатцбірлестігі деп аталатын арнайы әскер бөлімдерін алып жүрді, оларға арнайы бұйрық берілген болатын, ол әр советтік еврейді табу және жою болды, және олар мұны імке асырды. Адамгершілікке жатпайтын тәсілдерді қолдана отырып, еврейлерді өздеріне  мәжбүрлеп шұнқыр қаздырды, оларды отбасыларымен бірге өлтірді, әкелерін мен аналарын кішкентай балаларының көзінше өлтірді, мәйіттер осы қанды шұңқырларды бірлеп толтырды, тек кейбір адамдар ғана басқа адамдардың мәйіттерінің артында аман қалды. Есептеулер бойынша барлық алты миллион адамның бір жарым миллионы осы әдіспен өлтірілген. Бірақ тіпті мұндай әдістер Үшінші рейхтің қылмыскерлерін қанағаттандырмады, олар неғұрлым күрделі және қорлайтын еңбек концентрациясы лагерінің әдісін ойлап тапты, ондағы оқиғаларды тіпті ең жаман қорқынышта да елестету қиын еді. Фашистік концлагерьдегі әдеттегі күннің жағымсыз сипаттамасы, бұрынғы тұтқын Дов Фринбург құрастырған кез-келген құжаттық дәлел ретінде сіз Гитлер мен оны қолдаған көптеген серіктестерінің ойлауына тереңірек қарауыңызға мүмкіндік береді: «Мен бір күнді, кәдімгі күнді басқалармен бірдей сипаттаймын. . Сол күні мен сарайды тазарту жұмысымен айналыстым .... Шатырдың төбесіне қолшатыр ілінді, ал эссовец Пол Гроу балаға оны алып тастауды бұйырды. Бала көтеріліп, бірақ төбеден құлап, жарақат алды. Гроу оған жиырма бес  рет соққыға жықты. Бұл оқиға оған ұнады және ол басқа бір немісті шақырып еврейлердің арасында парашютшілерді тапқанын айтты. Бізге шатырға бірімізден соң біріміз көтерілуімізге ​​бұйрық берілді ... Көпшілігі сәтсіздікке ұшырады, олар жарақат алып, аяқтарын сындырды, соған қарамастан оларды қамшылармен ұрып-соғып, өлтіріп тастады.