С.Я. Маршак – рэдактар
Автор: konenko • Ноябрь 18, 2018 • Реферат • 3,611 Слов (15 Страниц) • 660 Просмотры
МІНІСТЭРСТВА АДУКАЦЫІ РЕСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
БЕЛАРУСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ УНІВЕРСІТЭТ
ІНСТЫТУТ ЖУРНАЛІСТЫКІ
кафедра стылістыкі
і літаратурнага рэдагавання
Реферат па тэме:
“С.Я. Маршак – рэдактар”
студэнтка 3 курса 3 групы,
спецыяльнасць “вэб-журналістыка”,
Буракоўская Дар’я Аляксандраўна
кандыдат філалагічных навук,
дацэнт кафедры стылістыкі і літаратурнага рэдагавання
Жаўняровіч Пётр Пятровіч
Мінск, 2017
Рэдагаванне дзіцячай літаратуры пачало актыўна развівацца толькі ў 20 стагоддзі, калі выданні для дзяцей вылучыліся ў асобную групу. Адным з заснавальнікаў гэтага кірунку рэдагавання ў СССР быў М. Горкі, але найбольшы тэарэтычны і практычны ўклад у дадзеную вобласць унёс Самуіл Якаўлевіч Маршак, шмат каму вядомы, як таленавіты дзіцячы пісьменнік і перакладчык англійскай паэзіі і прозы. Аднак акрамя пісьменніцтва Маршак значную частку свайго жыцця прысвяціў менавіта рэдагаванню дзіцячых часопісаў, такіх, як «Верабей», «Вогнішча», «Вожык» і «Чыж».
Глава 1. Кароткія біяграфічныя звесткі пра С.Я. Маршака
Самуіл Якаўлевіч Маршак нарадзіўся ў г. Варонежы 22 кастрычніка (3 лістапада) 1887 года ў сям'і патомных яўрэяў. Бацька Маршака, па спецыяльнасці хімік-практык, які не атрымаў ні сярэдняй, ні вышэйшай адукацыі, чытаў у арыгінале Гумбальдта і Гётэ і ведаў ці ледзь не на памяць Гогаля і Салтыкова-Шчадрына. Гэта, безумоўна, аказала істотны ўплыў на станаўленне Маршака-паэта і, пасля, Маршака-рэдактара.
Дзяцінства і юнацкія гады Самуіл Якаўлевіч правёў у невялікім горадзе пад Астрагожскам, дзе ў 1899-1903 гадах праходзіў навучанне ў мясцовай гімназіі. Пра гэтыя гады пісьменнік успамінае з вялікай цеплынёй.
Пасля гэтага Маршак працягвае навучанне ў Пецярбургскай і Ялцінскай гімназіях. Значна паўплываў на юнага паэта настаўнік славеснасці Уладзімір Іванавіч Цёплых, «который стремился привить ученикам любовь к строгому и простому, лишенному вычурности и банальности языку». У гэтыя ж гады ён знаёміцца з такімі выдатнымі асобамі, як В.У. Стасаў, М. Горкі, Ф.І. Шаляпін і іншыя. Стасаў ўсяляк заахвочваў паэтычныя спробы маладога Маршака, а ў 1904 году дапамог ўпершыню апублікавацца - у часопісе «Еврейская жизнь». Стасаў славіўся сваім уменнем знаходзіць таленты і горача падтрымліваць іх. Можна меркаваць, што ён не толькі адыграў вырашальную ролю ў лёсе Маршака, але і ў значнай меры стварыў яго.
У 1906 году Маршак вымушаны пакінуць Ялту і працягвае навучанне ў Англіі, на факультэце мастацтваў Лонданскага універсітэта.
У 1914 канчаткова вяртаецца ў Расію, спачатку жыве ў Варонежы і займаецца сацыяльнай дапамогай дзецям, ў 1917 пераязджае ў Краснадар і ўладкоўваецца ў рэдакцыю газеты «Утро Юга», дзе займае пасаду загадчыка секцыі дзіцячых дамоў і калоній абласнога аддзела народнай адукацыі.
У 1919 годзе Маршак выпускае свой першы зборнік вершаў, названы «Сатиры и эпиграммы», пад псеўданімам «Д-р Фрикен».
З 1922 года, пераехаўшы ў Петраград, Маршак прысвячае ўсю сваю дзейнасць працы з дзіцячай літаратурай. Выпускае вялікую колькасць дзіцячых кніг, зборнікаў вершаў, папулярных і ў нашы дні.
Як рэдактару, Маршаку ўпершыню ўдалося выявіць сябе з 1923-1925 гг., калі ён узначальваў дзіцячы часопіс "Новый Робинзон". З 1924 г. на працягу шэрагу гадоў ён кіраваў рэдакцыяй дзіцячай літаратуры Ленінградскага аддзялення Госіздата ў Доме Кнігі, шмат увагі надаючы рэдактарскай дзейнасці. У гэты час ён удзельнічае ў стварэнні дзіцячых часопісаў «Чиж», «Костер» і інш.
Восенню 1938 г., пасля закрыцця Ленінградскага выдавецтва, Маршак пераязджае ў Маскву. На працягу Другой сусветнай вайны ён працягваў пісаць (у асноўным - сатырычныя памфлеты і эпіграмы, якія высмейваюць ворага), а таксама матэрыяльна дапамагаў яўрэйскім дзецям-сіротам, якія жылі ў нястачы.
На працягу ўсяго жыцця Маршак піша велізарную колькасць вершаў, як для дзяцей, так і для дарослых, артыкулаў, займаецца перакладамі з ідыша і англійскай мовы.
За сваю дзейнасць Самуіл Якаўлевіч Маршак быў тройчы ганараваны Сталінскай прэміі другой ступені (1942, 1946, 1949 г. г.) Сталінскай прэміі першай ступені (1951 г.) і Ленінскай прэміі (1963).
...