Анализ антияпонской военной литературы по мнению писателей

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ

ӘЛ-ФАРАБИ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ

ШЫҒЫСТАНУ ФАКУЛЬТЕТІ

ҚЫТАЙТАНУ КАФЕДРАСЫ

[pic 1]

СӨЖ

Тақырыбы: 根据作家作子来分析抗日战争文学

                                                           Орындаған: Мухаметжанова Д.

                                                           Қабылдаған:Абдурақын Н.

                                       Алматы,2021 жыл 

        1937 ж  Қытай комунистік партиясы Жапонға қарсы тұрудың бірлігін құрды.  1938 ж наурыз айында әдебиет  көркемөнершілердің Жапонға қарсы одағы Ухан қаласында құрылды, І съезін ашты. Онда ЛаоШы, ГоМоро, Үй Дафу, Чын Цоңун, Шя Ян, ФеыңҮйшяң т.б. қатарлы жазушылар (45 адам) осы қоғамның  іс жүргізуші болып тағайындады. Төрағасы – ЛаоШы болды. Олар жалпы халықты оятуды көздеді. Ұстанған ұраны – «Әдебиет ауылға жету керек», осылайша алдымен ауыл одан кейін қала деген саясат ұстанды.

        ЧыңДу, ГүйЛин, КүнМиң қатарлы қалаларда қоғамның бөлімшелерін ашты. Қарапайым халықтың көкірегінде патриоттық сезімін оятып, Жапонға қарсы қойды. 1938 ж 1 желтоқсанда 梁实秋 «орталық газетін» басқарды. Осы арқылы Жапонға қарсы соғыста бүкіл халық атсалысу керек деп ұрандады. ЛоЦүн,ЖаңТиани, Го Мо Ро  қатарлы жазушылар оған қарсы тұрды.

        1940 ж КүнМин қаласында 陈铨，林同济екі ғалым «中国策» жарты айлық журналы жарыққа шығарды. Кейінен «大公报» қосылып кетті. Синхуа газеті, Азаттық газеті, «中国策»-да айтылғанды теріске шығарды.

        1942 ж мамырда 延安қаласында әдебиет көркемөнер жиналысы өтті. МаоЗыДуң: Біз жай халықты негізге алуымыз керек деді, «Әдебиет көркемөнер – қоғамның жемісі, әдебиет – ол шынық».

        1937 ж 8 желтоқсанда Тынық мұхит көтерілісі болды. 1937-45 жж Қытай әдебиетінде жаңа бағыт пайда болды. Ұлттық, патриоттық, отаншылдық сананың көп таралуы, айтар болсақ АйЧиң-ның «旷野», «向太阳», «北方», «火把» «他死在第二次» қатарлы жыр жинақтары. Бұл кітаптарда қара халықтың тұрмыс-тіршілігі, олардың жасаған ортасына ашшы ыза кегі айтылып, төңкеріске шақырған ойлары айтылған. Бұл кездің атақты ақындарынан Тян Жянның «给战斗者» «呈在大风砂里奔走的岗位们», «抗战诗抄»қатарлы өлеңдерін айтуға болады.

        Бұл кездегі прозаға келсек Солқанат жазушылар одағындағы атақты жазушы ЖаңТиани, ШаТиң қатарлы жазушылардың шығармаларын атауға болады. Жаң Тианиның «华威先生»аңгімесінде Гоминдаң тобындағы тобыр башының обыразын сомдайды. ШаТиң «在其香居茶馆里»әңгімесінде бір салдаттың аянышты өмірін жазады. Роман жампаздығына келсек МауДүннің « 腐蚀» «子夜»романын, ЛауШының «四世同堂» «骆驼祥子»романын, ЧянЖоңшудың «围城»романдарын,  ЛуЛиңның«财主底儿的女们» романын, ҚуаңГулюдың« 虾球传»романын, Жаң Хыншүйдің «八十一梦»романдарын айтпасқа болмайды.