Отчет по практике в аграрной фирме

       МАЗМҰНЫ  

МАЗМҰНЫ  

1. Кіріспе  

1. Өндірістік тәжірибенің мақсаты мен міндеттері  
2. Тәжірибе өткен мекеме туралы жалпы мәлімет  

1. Негізгі бөлім  

1. Ауыл шаруашылығы бөлімінің құрылымы мен қызметі  
2. Мемлекеттік бағдарламалармен және жобалармен жұмыс  
3. Қаржыландыру және бюджет көрсеткіштері  
4. Заңнамалық құжаттармен және нормативтік базамен танысу  
5. Шаруа қожалықтарының тәжірибесі және әлеуметтік зерттеу нәтижелері  
6. Статистикалық және аналитикалық материалдарды жинау және талдау  
7. Құжаттамамен жұмыс және әкімдік ішкі процестеріне қатысу  
8. Цифрландыру және жаңғырту бағытындағы бастамалар  

1. Аналитикалық бөлім  

1. Мемлекеттік реттеу механизмдерінің тиімділігі  
2. Ауыл шаруашылығының өзекті мәселелері мен даму перспективалары  
3. Тәжірибе нәтижелерінің диплом жұмысына қосар үлесі  

1. Қорытынды  

1. Өндірістік тәжірибе барысында алынған білім мен дағды  
2. Практикалық ұсыныстар мен тұжырымдар  

1. КІРІСПЕ  

Қазақстан Республикасының экономикасында аграрлық сектор маңызды стратегиялық салалардың бірі болып табылады. Ауыл шаруашылығы елдің азықтүлік қауіпсіздігін қамтамасыз ету, халықты еңбекпен қамту, ұлттық экономиканың тұрақтылығын сақтау және экспорттық әлеуетті арттыруда ерекше рөл атқарады. Ауылдық аумақтарда тұратын халықтың тұрмыс сапасын жақсарту, ауыл шаруашылығы өнімдерінің көлемін ұлғайту мен сапасын арттыру, инновациялық технологияларды енгізу – бүгінде мемлекеттің әлеуметтік-экономикалық дамуының негізгі басымдықтарының біріне айналып отыр.  

XXI ғасырдың алғашқы онжылдығында әлем елдері ауыл шаруашылығы саласына ерекше назар аударып, оны қолдауға бағытталған түрлі мемлекеттік саясат механизмдерін қолдана бастады. Қазақстан үшін де аграрлық секторды тиімді басқару мен оны жаңғырту мәселесі өзекті болып отыр. Әлемдік нарықтағы тұрақсыздық, климаттық өзгерістер, жаһандық азықтүлік тапшылығы қаупі ауыл шаруашылығында жаңа тәсілдер мен мемлекеттік қолдау шараларын енгізуді талап етеді.  

Ауыл шаруашылығы саласының тиімділігі мен бәсекеге қабілеттілігін арттыруда мемлекеттік реттеу жүйесінің орны ерекше. Бұл салаға бағытталған бюджеттік бағдарламалар, субсидиялар, несиелік қолдау, салықтық жеңілдіктер, инвестициялық ынталандыру шаралары – ауыл шаруашылығы субъектілерінің дамуына мүмкіндік береді. Аграрлық сектордың тұрақты жұмыс істеуі тек нарық заңдылықтарына емес, сонымен қатар мемлекеттік саясаттың тиімділігіне де тікелей байланысты.  

Ауыл шаруашылығын жаңғырту дегеніміз – бұл тек техникалық қайта жарақтандыру ғана емес, сонымен қатар институционалдық, қаржылық және ұйымдастырушылық реформаларды қамтитын кешенді процесс. Осыған байланысты, аграрлық секторда мемлекеттік басқарудың рөлін арттыру, оның тетіктерін жетілдіру және нақты іске асыру тетіктерін анықтау бүгінгі күннің маңызды ғылыми-тәжірибелік міндеттерінің бірі болып табылады.  

Дипломдық жұмыстың өзектілігі – Қазақстандағы аграрлық секторды жаңғырту процесін тиімді жүзеге асыру үшін қолданылатын мемлекеттік реттеу механизмдерін кешенді түрде зерттеу қажеттілігінде. Ауыл шаруашылығының қазіргі даму деңгейін, проблемаларын, мемлекеттік қолдаудың тиімділігі мен оны жетілдіру жолдарын зерттеу – ауылдық өңірлердің әлеуметтік-экономикалық дамуына тікелей ықпал етеді.  

Зерттеу жұмысы шеңберінде аграрлық саясаттың жүзеге асырылу ерекшеліктері, мемлекеттік реттеу құралдарының тәжірибеде қолданылуы және әкімдік деңгейіндегі жергілікті басқару органдарының атқаратын қызметтері талданады. Практикалық база ретінде әкімшілікте өткен өндірістік тәжірибе барысында алынған нақты мәліметтер, құжаттар және есептер пайдаланылады.  

Осы зерттеу нәтижелері аграрлық секторды дамытуда мемлекеттік реттеу саясатын жетілдіруге бағытталған нақты ұсыныстар жасауға және оның болашағын бағамдауға мүмкіндік береді.