Қазақстан халықтарының дәстүрі мен әдет-ғұрпы

Қазақстан Американдық Еркін Университеті

РЕФЕРАТ

Тақырыбы: Қазақстан халықтарының дәстүрі мен әдет-ғұрпы.

Орындады: 2 курс студенті Шматова Елена

Өскемен

2018

Мазмұны:

1. Кіріспе.
2. Мерекеге қатысты туған ұлын.
3. Ұлттық үйлену тойы.
4. Халықтық мерекелер мен ойындар.
5. Аң аулау.

Көптеген тайпалар мен халықтар қатысқан ұзақ қалыптасу кезеңінен өткен қазақ халқы Еуразия тарихында маңызды орын алады және ежелгі этностардың бірі болып табылады. Ол оның қалыптасуына қатысқан барлық халықтардың мәдени мұрасының мұрагері болып табылады, сондықтан қазақ халқы – мәдени тұрғыдан бай халықтардың бірі. ХХ ғасырға дейін қазақтардың мәдениеті көшпенді болды,бірақ бұған қарамастан көптеген мыңжылдықтарға қарамастан басқа халықтардың күрделі және қызықты мәдениеттерінің даму жолынан өтті. Көшпенді қазақтар Батыс пен Шығыстың танымдық формаларының синтезі болып табылатын ойлау және қоғамдық ұйымның өз тәсілін ойлап тапты. Осы араласу нәтижесінде салт-дәстүрлер, әдет-ғұрыптар барынша дамыды.

Мерекеге қатысты туған ұлын.

Өйткені, өмірі мен әл-ауқаты зависели от төзімділік, күш, ептілік, тапқырлық, ерекше назар далада бөлінді меңгерту, осы қасиеттерін ерте балалық шақ. Сондықтан да көптеген қазақтың әдет-ғұрыптары жас адамның дүниеге келуіне, балалық шағына, жасөспіріміне және кәмелетке толуына байланысты.

Мысалы, шильдеханада-ұлының туылуы бойынша мерекеде бай адамдар өз ауылдарын ғана емес, көршілес ауылдарды шақыра отырып, Жомарт азық-түлік жасады, әншілер сайыстарын, аттарда джигитовканы ұйымдастырды.

Бала жиі ауылда құрметті адамның атымен аталды. Балаға бірінші түскен, Ешбір белгі емес, кейде тіпті өте әдепсіз атау берген жағдайлар да болды.

Қазақ ер жүрегінен өз шежіресін жүргізді. Ол өзінің немересі - ұлынан туған адамның немересі деп санады.

Қызынан туған бала немересі деп санай алмады, сондықтан жиен - немересі деп аталды, ал оның баласы (немересі) жиеншар - отпрыскем немересі (жиен) деп аталды. Осылайша, жазылмаған дала заңы бойынша саналды, онда қыздардың әйелдеріне тек басқа туулар мен ауылдардан келген адамдарға ғана бере алады, сондықтан олардың балалары отбасылық ру басшысының тікелей ұрпақтарының жағдайына сене алмады. Тіпті мұндай өрнек де болды - жиен ел болмас, бұл аудармада-немере өзің деп санамайды!

Тек енді ғана, қазіргі уақытта қалада, туған және қыздарынан, немерелерінен туған балаларды еуропалық лад деп атай бастады. Ал немерден (тікелей немереден) туған адам шобере деп аталды, шөбереден туған шөбере деп аталды, ал шөбереден туған шөбере - шөбере деп аталды, бұл кішкентай, кішкентай дегенді білдіреді. Бұл шошпектің ұлы (праправнук) мене деп аталады, түсініксіз дегенді білдіреді, ал оның ұрпағы туажат - бөтен болу туылды.

Қазақ отбасында кәмелетке толған кездегі ерекше кезеңдер ретінде бесике салу - жаңа туған нәрестені бесікке салу, оның тез өсіп, богатырлық денсаулықтың жинақталуы; тұсау кесу - баланың жүре және тез жүгіре алуы үшін алғашқы қадамдары сияқты оқиғалар атап өтілді. Бұл күні, қазақтың салт-дәстүрі бойынша, сәби өзінің алғашқы қадамын жасаған киіз үйде, ауылдағы ең ескі және құрметті адамды, баланың аяғын пышақпен кесу үшін деп атаған болатын.

Ол тек қана емес, сонымен қатар, мұрагер атқа мініп, найзаның металы бәрінен де жақсы, алыс және дәл.

Содан кейін сүндеттену рәсімі болды. Бұл күні 5-7 жастағы ұлдың ата-анасы-хан молланың киіз үйінде. Және ол сүннеттеу рәсімін жасайды,содан кейін баланың ата-анасына жомарттықпен сыйақы береді. Содан кейін олар салт бойынша той - мерекені жасауы керек. Көрші ауылдардан келген қонақтар, туысқандары шақырылады,олар өз кезегінде балаға және оның ата-аналарына сыйлықтар жасайды.

Ұлттық үйлену тойы.

Үйлену тойы алдында жас жігіт сүйікті қызынан оның әйелі емес, аға ағасының әйелі арқылы болуға келісім сұрайды.