Шығыс елдерінің ертефеодалдық тарихының деректері

          Әл – Фараби атындағы Қазақ Ұлттық университеті

                                     [pic 1]

Факультеті: Тарих археология және этнология

Кафедрасы: Дүниежүзі тарихы, тарихнама деерктану

Мамандығы: Ғылыми тарих

                        СӨЖ

Тақырыбы: Шығыс елдерінің ертефеодалдық тарихының деректері.

                                                                     Орындаған: Тохтарходжаева.А.А.

                                                                      Тексерген: Қартабаева.Е.Т.

                                            Алматы

                                         Мазмұны:

I.Кіріспе

1.1.Шығыс елдерінің ертефеодалдық тарихының мәселелері

1.2. Орта ғасырлардағы Шығыс елі Жапонияның ертефеодалдық тарихы

II. Қорытынды.

III. Пайдаланылған әдебиеттер тізімі.

                                               I.Кіріспе

Шығыста феодализацияның формалары мен қарқыны бойынша ерекшеленетін елдердің үш негізгі тобын бөлуге болады: өркениеттің ежелгі ошақтары – Египет, Месопотамия, Иран, Үндістан, Қытай; б.з. бірінші ғасырларынан бастап таптар мен мемлекеттердің қалыптасу жолына түскен басқа ауылшаруашылық өркениеттері – Корея, Жапония, Оңтүстік-Шығыс Азия елдері, Эфиопия; кейбір, негізінен көшпелі халықтар, олар алғашқы қауымдық жүйе жағдайында ұзақ өмір сүрді және б. з. д. 2-ші жартысы-2 – ші ғасырдың басында., түркі, моңғол тайпалары). Бірінші топ елдерінде феодалдық жүйе дамыған таптық қоғамның орнына келген кезде, таптық қоғам сатысына салыстырмалы түрде кеш кірген халықтар арасында (ауылшаруашылық және көшпелі), құл иеленушілік даму тенденциясы қысқа мерзімде феодалдарға жол берді. Дегенмен, бүкіл Шығыс феодалдық қоғам аясында күшті құлдық жүйенің ұзақ өмір сүруімен сипатталады.

Феодалдық қатынастардың пайда болуы, ең алдымен ірі жер иелігінің қалыптасуы, жерді жалдаудың кең таралуы Қытай, Үндістан сияқты елдерде Еуропаға қарағанда ертерек басталды. Алайда, феодализация процесі ұзақ уақытқа созылды-шамамен б. з. д. алғашқы ғасырлардан бастап (кейде б. з. д. бірінші ғасырлардан бастап) б. з. д. 1 – ші ғасырдың аяғы-2-ші мыңжылдықтың басы. Құлдық формациядан феодалдыққа ауысуды көрсететін экономикадағы өзгерістер (Қытайда да, Үндістанда да) "варварлық" шапқыншылықтармен сәйкес келді, ең үлкен идеологиялық ауысулармен қатар жүрді (буддизмнің таралуы, дәстүрлі идеологиялық жүйелердегі елеулі өзгерістер – индуизм, конфуцийизм, даосизм). Таяу Шығыстағы феодалдық қалыптасудың басталуын белгілейтін бетбұрыс кезеңі исламның пайда болуы және араб жаулап алуы (7-8 ғғ.) болып табылады.

           1.1.Шығыс елдерінің ертефеодалдық тарихының мәселелері

Шығыс елдеріндегі ерте феодалдық кезең үшін күшті орталықтандырылған монархиялардың болуы тән. Бұл жерде қауымды сақтай отырып, Шығыстың ерте феодалдық империяларындағы үстем тап (Араб халифаты, Қытайдағы Тан империясы және т.б.) алдымен егістік жерлердің негізгі бөлігін өздерінің тұқым қуалайтын иелігіне айналдыруға, шаруаларды тікелей жеке тәуелділікке айналдыруға әлі күшті емес. Осы кезеңде шаруаларды мемлекеттік аппарат арқылы, жалдау салығы арқылы пайдаланудың ұжымдық формасының рөлі зор. Жерге жеке меншіктің өсуі және ерте феодалдық Шығыс қоғамдарындағы өткір таптық күрес 1-ші мыңжылдықтың соңына қарай Жеке феодалдық принциптердің жеңісіне және ерте феодалдық орталықтандыруға саяси бытыраңқылықтың жеңісіне (кейде қысқа мерзімді-9 ғ.Қытай, кейде ұзағырақ – Таяу Шығыс, Үндістан) әкелді.

Қарапайым қауымдық жүйеден тікелей феодалдық жүйеге өткен Шығыс елдерінде бұл көшу дамыған елдердің экономикалық, мәдени және әсіресе діни-идеологиялық әсерімен жеңілдетілді. Мәселенің жеткілікті түрде зерттелмегеніне қарамастан, аталған елдердің кейбірі құл иеленушілік қатынастардың пайда болуынан басталды және біраз уақыттан кейін ғана құл иеленушілік тенденция үстемдік етуші ретінде феодалдыққа ауысты деп болжауға негіз бар (Жапония нарский период, ерте Аксум, Орталық Азияның кейбір көшпелі империялары).