Менің мансаптық және кәсіби өсуім

Менің мансаптық және кәсіби өсуім

Адам баласы үшін шынайы өмірдің мәні білімді игеруде жатыр. Адамның жаратылғандағы мақсаты — көріп- білу,үйренгенін басқаға үйрету. Сондықтан болашақ психологтар адамдарды өздерінің ішкі «мендік» құпия-сырларын ашып,танып біреулеріне барымызша жол көрсетіп қолдай білу керекпіз.Тамаша өмір сүру үшін, өмірдің жақсы, жағымды заңдылықтары барекенін саналарына сіңдіре білуіміз шарт. Әрине, адамдармн біздің арамыздағы қарым-қатынасымыздың сапасы «Өмір» атты шыңға шығаратын жолдарға төсейтін матаны, қандай сападағы жіптен тоқимыз соған байланысты. Жақсы өмір сүрудің мен білетін бірінші заңдылығы «Алдымен өзіңе көмектес, содан кейін басқаға көмегіңді бересің ».
Бұл сөзге тереңірек бойласақ «Өзіңнің жүрегіңдегі қараңғылық пен қайшылықтарды жеңе алмасаң , айналаны өзгертуге күш салмай-ақ қойғаның әбден дұрыс болады». Осы ережені шындыққа айналдырып тәрбие ісіне қолдансақ,- деймін.

Өмір жолын талдап, өзіме қоғамның, жеке адамдардың және өзімнің игілігім үшін қызмет ретінде миссиямды анықтадым. Бұл үдерісті әртүрлі перспективалардан көруге болады, бірақ қазіргі кезде мен кәсіби мансабымның өсуін қарастырудамын.

Осыған сүйене отырып, мансабымның өсуінің мақсаты білім беру үрдісіндегі барлық қатысушылардың, атап айтқанда балалар, мұғалімдер мен ата-аналардың білім беру ортасында жайлы болу үшін жағдай жасау болып табылады.

Мансабым мен кәсібімді қалыптастыруда алдыма қойылған мақсаттарым:

1) оқыған ортамда жетекшілік ету;

2) мұғалімдерге олардың кәсіби деңгейін жоғарылату үшін барынша көмек көрсетуге;

3) балаларды сәтті оқытуға, сондай-ақ олардың шығармашылық қабілеттерін және таланттарын іске асыруға негіз қалау.

4) студенттердің ата-аналарымен бірлескен іс-шараларды ұйымдастыру.

Іске асыру жолдары: Бірінші тапсырмаға қол жеткізу үшін мен бірнеше дұрыс қадам жасадым, атап айтқанда, «Білім берудегі менеджмент» мамандығы бойынша магистратураға түсу. Менің ойымша, мен білікті мұғаліммін, бірақ менің басқару дағдыларым жеткіліксіз. Кез келген бизнесті бастамас бұрын теорияны зерттеу керек.

Одан басқа, мұғалім ретінде менің жағдайым бойынша, мен олардың кез-келген іс-әрекеттерін қолдаймын, мен үшін ешқандай бас тартпаймын, тіпті егер ол маған ұнамаса да, адамға айналса, бұл оның маңызды екендігін білдіреді және оның проблемасын шешуге маған ештеңе жоқ.

Балалардың жеке және жас ерекшеліктерін есепке ала отырып, жақсы материалдық-техникалық база, ыстық тамақпен қамтамасыз ететін білікті мамандар бар болса, үшінші мәселені шешуге болады.

Бақытты әрі еркін адам,жүрген жерінде бақыт пен берекенің дәнін сеуіп жүреді. «Ұстаз бен шәкірт» заңы,алдымен өзіміз жетістікке жетіп,содан кейін барып сол ұлы жолды балаларға үйретуіміз қажет. Егер маған «Сіз қай кезде бақытты болдыңыз және қалай?» десе,мен былай жауап берер едім.