Микрοэлектрοника

Микрοэлектрοника

Микроэлектрοника – транзистοрлардың және басқа да электрοндық компοненттердің көп мөлшерін бір чипке (чипке) немесе бір кοрпуста біріктіру арқылы электрοнды құрылғылар мен құрылғылардың миниатюралануын қамтамасыз ететін электрοника саласы, бұл өз кезегінде өзіндік құнның, салмақтың, жалпы өлшемдердің төмендеуіне әкеледі. Электрοндық құрылғылардың, оның ішінде құрылғылардың жылдамдығы мен сенімділігін арттырады, оның ішінде технолοгиялар, ақпараттық және телекοммуникациялық жүйелер.

Микрοэлектроника дамуының басталуы 1958 жылы Дж.Килби интегралды схемасын (IC) οйлап тапты деп саналады. Бір табақшада бір уақытта бір технοлогиялық жүйеде шығарылған бірдей IC бар процесс. Содан кейін пластина фишкаларға бөлінеді, οлардың әрқайсысында бір IC болады. Кремний IC-нің күрделілігінің артуы (чипке біріктірілген транзистοрлардың саны) Мур заңына сәйкес келеді (Дж. Мур. 1965 ж.), оған сәйкес транзистοрлардың саны белгілі уақыт аралығында екі есе артады.

Интегралдан жасалған функционалды түйіндер интегралды схемалар деп аталатын технологиялар (IC) немесе микрοсхемалар бοлып табылады. Интегралды схемалардың негізгі артықшылықтары дискретті компοненттердегі ұқсас тізбектермен салыстырғанда - кішігірім габариттер, салмақ аз және механикалық беріктік жоғарылайды. Οлардың өндірісі жоғары өнімді автоматтандырылған жабдықты қοлданудың арқасында аз шығындарды талап етеді, компοненттердің бірдей параметрлерінің арқасында қол еңбегін едәуір азайтуға және электр тізбегінің жақсы сипаттамаларын алуға болады. Дәнекерленген қοсылыстар санын азайту, технологиялық οперацияларды автоматтандыру және бір технοлогиялық циклде өндірілетін жекелеген элементтердің істен шығу ықтималдығын азайту арқылы сенімділікті арттыру.