Ешқашан қорықпау керек

                           Ешқашан қорықпау керек.

Қайырлы күн,Сұлтан!Көңіл –күйін қалай?

-Қайырлы күн !Аллаға шүкір бәрі  жақсы.

Сұлтан өзінді таныстыра кетсең?

Мен Каримов Сұлтан -1997 жылы Аягоз қаласында тудым.Бүгінгі таңда Семей қаласында тұрамын.Шәкәрім атындағы мемлекеттік университетіндегі аграрлық факультетінің –ет және сүт өнімджерін өндіру мамандығының 4 курс студентімін.

«Сhicago»караоке –барын иеленгеніне неше жылдың жүзі болды?

-Негізінде мен  Chicaggo-да өте көп жыл жұмыс істеп келе жатырмын.Бірақ директор ретінд е жұмыс істегеніме екі жылдай болып қалды.(жымыйып күлді)

-Бұл кәсіпке қалай келдің?

Мен директор болмас  бұрын  осында жұмыс істедім.Бас кезінде қарапайым даяшы болып еңбектндім.Күнделікті  ақы қолыма тиді,уақыт зырғып  өте берді.Уақыт өткен сайын мен ойлана бастадым. «Өз кәсібімді ашсам қалай болар екен»?- деген ойлар келе бастады.Бірақ даяшы болып жүріп бірден өз кәсібімді ашу қиын тіпті мүмкін емес  екенін мойындасам да арман маза бермеді.Сөйтіп бұрынғыдан да мықты жұмыс істедім.Қатты тырыстым ,шарашасам да еңбек еттім.Кейінбірте бірте  жағдайым реттелді.Администратор болдым.Администратор болған кезімде бұл кәсіпті сан қырынан түсіне бастадым.Қағаз жағынан да істің мән –жайына ендім.Аз уақыттан соң,келісімшарт жасап ,чикаогаоны сатып алдым.Бірте бірте қадамдап ,директоры болдым.

Орынның есімі ерекше екен.Неліктен «Chicago»?

-Атын Ауыстыру ойына неге келмеді деп ойлайтын шығарсын (күлді)Атын ауыстырғым келмеді.Себебі бұрыннан бастап орыннын аты солай еді. Сыртын ауыстырмай,ішін ауыстырған жөн болар деп шештім.

«Chicago» қаламыздың танымал орындардың бірі.Үздік атану қаншалықты қиын болды?

-Білмеймін.Ия жасырмаймын бас кезінде қиындау болды.Бірақ торгентті реклама жасадық.Бірте бірте адамдар келе бастады.Әлеуметтік желіде өз парақшамызда да фото ,видиоларды салдық.Бірте –бірте адам саны арта бастады.Міне осылай  жағдайымыз реттеліп кетті.

Бір байқағаным,орынның өзі кішігірім болса да,дизайны еріксіз  көз тарқызады .Дизайнмен түрлі бұйымдарыды өзің таңдайсын ба?

-Ия дизайнды өзім ойластырып таңдаймын.Дизайнмен интерьерге өте қатты назар аударамын.Ұжыммен де ақылдасамын.Отырып кеңесеміз.Олардың пікірі мен үшін  өте маңызды.

Сен үшін Чикаого бір сөзбен бұл?

-(біраз ойланып)Мен үшін отбасы шығар.Менің бар жан-тәнім.Қатты жақын, ыстық.Әр өткеін кеш ,тойланатын мейрам ,әр келген қонақ ыстық ,маңызды болғандықтан шығар ұжымға да соны ескергендіктерін айтамын.Әр түрлі адамдар келеді.Егер біреуі тыныш үй жағдайындағыдай шәй ішкісі келсетін болса мен барымды саламын.Өзін ыңғайлы сезіну үшін.Кейбіріцлері көңілсіз келеді,күлімсіреп қарсы аламыз.Барынша жағдайын жасауға тырысамыз.Әр мемйан бізе –олар бізбен екендіктерін жеткізсе,біз олармен бірге екендігіміз,олармен бірге тойлайтындықтарымызды көрсету манызды.Әр адамға жеке подход пен қараймыз.Себебі ,келіп –кеткен адамдрада біз туралы пікірдің дұрыс қалыптасуна өзіміз   себепкерміз.Абыыроймен атақтан жұрдай болу-оп –оңай, ал сол абыройды алу қиын.Сол абыройды биік ұстау барынан да күрделі.Атымызға затымыз сай болу керек

Ұжым өте тату екен.Тіпті жас араларын да аса үлкен де емес.Өздерінен 2-3 жас үлкен бастықтан ұжым қаншалықты «қорқады»? [pic 1]

-(ұялып күлді) Жоқ Қорықпайды.Біріншіден мен оларға бастық ретінде сөйлемеймін.Қатты сөйлеп бұйрық  айтпаймын.Таныс-дос балалар секілді араласамын.Оларда проблема болса мен болысамын,егер маған көмек керек болса  олар маған болысамын.Арада  ондай  нәрсе болған емес ,болмайды да.Жұмыс істеп жүргендерге бастықпын деген қарым қатынасым жоқ ,бәріміз де  ортақпыз. .Әр жұмыс істейтін адам –жұмысшы емес ,адам.Оның да көңілін тауып дені дұрыс жағдай жасап беру-менің парызым.Себебі,үлкен апайлар-повар ,уброщица болып жұмыс істегенімен ,ллардың да отбасы бар ,бала-шағасы бар.Үйдің тірлігі бар .Олар ана, жар .Жас буынның көпшілігі студеннтер.Олардың оқуына жұмыс әсер етпеуі керек.Себебі өзім студентпін ,білім алу қаншалықьты қиын екендігін түсінемінЕгер кешіксе түсінушілікпне қараймын.Демалыс беремін.Оларға менімен жұмыс істеуге ыңғайлы болу үшін-барын жасауға тырысамын.Себеі мен жай ғана директормын.Мен барлық істен хабардар болсам да,капризный клиеннтармен,төлемеуден бас тартаын жағдайда,төбелес шығаратын кезде –птығырықта ншыға білетін ұжымыды құрметтемесем іс ешқанаш алдыға жүзбейд.Мен отырып бақылаймын,қараймын.Бірақ бар қиындықты көретін ұжымның қадірін неге түсінбеуім кереек?Олар болмаса менің ісім жүререм ееді?Олар табыстың бірде –бір бөлігін әкеледі.Сол үшін өте қатты сыйлаймынОларға адал екендігімді олар біледі және маған адалдықты менде еш ұмытпасыпн.Бәлкім кейбіреулері үшін жұмысшы прислуга болса,ірақ мен үшін олар-екі көзім,қос аяғыммен қолыма айналды..Міне осы факторларды ескере отырып,оларға жақс ы қарым-қатынас жасап,жағдайына түсінісптікен  қараймын.Олар да басыма баса көктеп шықпайды.Себебі арада сыйластық бар достық бар.Бір –біріміздің назымызды көтереміз.