Контрольная работа по "Экономике"

16. Мемлекет ел экономикасына араласуы керек пе?

 Менің ойымша, мемлекеттің ел экономикасына араласуы қажет, бірақ ол басқарушыдан гөрі реттеуші болуы керек. Мысалы, бүкіл елде бір су өндіруші бола алмайды, бір өнімді өндіруге мемлекеттік монополия бола алмайды, қаланың жанында ірі мега-дүкендер салынбауы керек, өйткені бұл көлік проблемаларын тудырады.Егер мемлекет экономиканы қолдамаса, бірақ оны басқарса, онда ел экономикасын соғыс уақытында қолданған дұрыс командалық деп атауға болады. Бейбіт уақытта командалық экономика дағдарыс пен жалпы ел экономикасының құлдырауына әкелуі мүмкін екендігінің жарқын мысалы-КСРО. Көптеген сарапшылар КСРО-ның ыдырауының себептерінің бірі ретінде командалық экономиканы ажыратады. Мемлекет халық шаруашылығын басқаруға тырысты, бұл, өкінішке орай, біріншіден, өндіріс пен сауданың тоқырауына, екіншіден, экономиканың құлдырауына және,демек, саясатқа әкелді. Экономика халықтың қажеттіліктерін қанағаттандыруды жеңе алмады, нәтижесінде тауарлар тапшылығы пайда болды. Сонымен қатар, КСРО-да жоспарланған экономика өндірушілер мен жұмысшылардың уәждемесінің төмендеуіне әкелді. "Көлеңкелі экономиканың" келуі экономикаға мемлекеттің араласуының теріс салдарларына түрткі болды.

 Тағы бір мысал-қазіргі еуроаймақ. Еуропалық Одаққа кіретін барлық мемлекеттер ішінде тек Франция мен Германия сияқты елдер дамыған. Ал Греция мен Италиядағы экономикалық жағдай өте күрделі – жұмыссыздықтың жоғары деңгейі, әлеуметтік кепілдіктер, бағаның өсуде. Еуропарламенттің қатаң бақылауына байланысты бұл елдер баяғыда шыға алмайтын дағдарыстық жағдайға тап болды. Еуропалық саясаттың қатаңдығы белгілі бір елдермен сауда жасауға тыйым салудан немесе осы елдер үшін ең көп табыс әкелетін өнімді өндіруге тыйым салудан көрінді.Алайда, мемлекет экономиканың белгілі бір аспектілерін, мысалы, кәсіпорындар арасындағы қатынастарды, ауылшаруашылық өндірісін қорғауды, шағын бизнесті қолдауды және т.б. реттеуі керек. Мұндай мінез-құлық елдің экономикалық жағдайын жақсартып, оны күшейте алады.

 Қорытындылай келе, мен реттеуші ретінде мемлекет экономикаға араласып, сол арқылы оны қолдауы керек деп айтқым келеді. Бірақ қатаң бақылау ел экономикасының құлдырауына  әкелуі мүмкін. Мемлекет экономиканың теріс әсерін тегістеуі керек және мұндай қызмет "экономиканы мемлекеттік реттеу"деп аталады. Бұл пайдалы, өйткені ол экономикаға қоғам үшін теріс салдарсыз дамуға мүмкіндік береді. Мысал: Өндіріс процесінде кәсіпорын өзенді ластайды, оған қалдықтарды тастайды. Әрі қарай осы өзенге тәуелді елді мекен бар (мысалы. балық аулаумен айналысады). Егер заңда басқаша көзделмесе, кәсіпорын өзенді тазаламайды. Содан кейін мемлекет экономиканы реттеуші рөліне енеді – бұл өзенді тазарту немесе кәсіпорындардың қалдықтарды шығаруын заңды түрде шектеу.

17.Сіздің түсінігіңізде ақша несие саясаыт дегеніміз не?

   Ақша-несие саясатын түсіну

Ақша-несие саясаты дегеніміз – бұл экономикадағыақша саны мен жаңа ақшаның пайда болу арналарын бақылайтын елдің орталық банкі, валюта басқармасы немесе басқа құзыретті ақша-несие органы қабылдаған іс-шаралар жоспарын құру, жариялау және жүзеге асыру процесі. жеткізілген. 

Ақша-несие саясаты инфляцияны, тұтынуды, өсуді және өтімділікті бақылау сияқты макроэкономикалық міндеттерді шешуге бағытталған ақша ұсынысы мен пайыздық мөлшерлемені басқарудан тұрады. Бұған пайыздық мөлшерлемені өзгерту, мемлекеттік облигацияларды сатып алу немесе сату, валюта бағамын (валюта) реттеу және резервтер ретінде сақтау үшін банктерден талап етілетін ақша мөлшерін өзгерту сияқты әрекеттер қол жеткізеді. 

Экономистер, талдаушылар, инвесторлар және бүкіл әлем бойынша қаржы сарапшылары ақша-несие саясаты туралы есептер мен ақша-кредит саясаты бойынша шешім қабылдаушылар қатысатын кездесулердің нәтижелерін асыға күтеді. Мұндай оқиғалар жалпы экономикаға, сондай-ақ нақты салаларға немесе нарықтарға ұзақ уақыт әсер етеді.

Ақша-несие саясаты әр түрлі көздерден алынған мәліметтер негізінде тұжырымдалады. Мысалы, ақша-несие органы ішкі жалпы өнім (ЖІӨ) мен инфляция, саланың / саланың өсу қарқыны және онымен байланысты көрсеткіштер сияқты макроэкономикалық сандарды, сондай-ақ халықаралық нарықтардағы геосаяси оқиғаларды, соның ішінде мұнай эмбаргосын немесе сауда тарифтерін қарастыруы мүмкін. Бұл ұйымдар салалар мен бизнесті ұсынатын топтар, беделді ұйымдардан алынған сауалнама нәтижелері, үкіметтен және басқа да сенімді көздерден алынған мәліметтер бойынша туындаған мәселелер туралы ойлануы мүмкін.