Могілкі. Могілкі на тэрыторыі Слаўгарадскага раёна

Змест

Гісторыя Слаўгарада 3

Слаўгарадскія могілкі 6

Месцазнаходжанне могілак 12

Гісторыя Слаўгарада

Прысожскі край багаты сваімі традыцыямі і славіцца старажытнай гісторыяй.

Выяўленыя ў суседніх раёнах знаходкі старажытнакаменнага стагоддзя, датаваныя 100 тыс. - 40 тыс. Гадоў да н.э., сведчаць аб упершыню які з'явіўся ў гэтых месцах чалавеку.

Слаўгарадчына ¬ месца рассялення старажытнаславянскага племя радзімічаў.

Самае вядомае і буйное старажытнае гарадзішча размешчана на Замкавай гары, на высокім правым беразе р. Сож, каля вусця р. Проня, яго культурны пласт складае 1,8 м, таксама старажытныя гарадзішчы знаходзяцца ў в.Азаричи, в.Васькавічы, в.Чырвоная Слабада.

Горад Прупой ўпершыню згадваецца ў 1136г. у «Устаўной грамаце Смаленскай біскупскай кафедры». Заснавальнікам горада ў складзе Смаленскага княства быў Святой Верны Вялікі князь Расціслаў-Міхась.

На працягу стагоддзяў назва горада відазмянялася з Прупоя - у Пропошенск, Пропольск, Прапойск і Слаўгарад.

У ХIV ст. горад увайшоў у склад Вялікага княства Літоўскага, была дзяржаўнай валоданьнем; з пачатку ХVI ст. - стаў цэнтрам Прапойскай воласти; з 1560г. староствам ў Мсціслаўскім ваяводстве.

Падчас вайны паміж Рэччу Паспалітай і Расіяй (1654 - 1667 гг.), Горад быў разбураны і спалены. У 1675г. было ўсяго 25 населеных пунктаў.

У перыяд Паўночнай вайны (1700 - 1721 гг.) У 1708г. загінуў кожны трэці жыхар. 28 верасня 1708 г. адбылася бітва пад Лясной шведаў і рускіх. У бітве рускія страцілі 1111 чалавек забітымі, шведы 8,7 тыс. чалавек. Загінуўшых рускіх пахавалі на вясковых могілках і пабудавалі невялікую драўляную царкву.

У в.Лясная, у 200-гадовы юбілей бітвы, быў збудаваны помнік у выглядзе арла, які стаяў на зрынутага шведскім сцяга і навернутага на ўсход, у бок Расеі, таксама быў закладзены мураваны храм, прататып драўлянай пятроўскай царквы. Адкрыццё мемарыяла адбылося 12 ліпеня 1912 г, у дзень свята святых Пятра і Паўла. 28 верасня 2008 г. адзначаецца 300-годдзе бітвы.

У верасні 1772 г, пасля падзелу Рэчы Паспалітай, Прапойская воласць далучана да Расійскай імперыі, якая была падораная царыцай Кацярынай II князю А. М. Галіцына, горад ператварыўся ў прыватнае валоданне. Па распараджэнні князя ў 1793г. была пабудавана царква Раства Багародзіцы.

У м.Прапойск нарадзіліся вядомы кампазітар Восіп Антонавіч Казлоўскі, духоўны прапаведнік Іван Іванавіч Грыгаровіч, летапісец ігумен Арышт, партрэтыст Фёдар Тулава.

20 студзеня 1787 г. м. Прапойск наведала імператрыца Кацярына II.

У 1812 г. у перыяд Айчыннай вайны горад быў акупаваны французамі.

У 1881 г. у Прапойску пабудавана бальніца. У горадзе ў гэты час пражывала 3400 чалавек.

Працавалі заводы па вырабе кафляў, лін. Было народнае вучылішча, царкоўна-прыходская школа, інстытут высакародных дзяўчын, паштова-тэлеграфнае аддзяленне, станавая кватэра. Адукацыйная сетка складалася з 6 царкоўна-прыходскіх школ і 33 школ граматы.

Важнае значэнне для горада мелі водныя гандлёвыя шляхі. Штогод прыстань Прапойска прымала да 25 гандлёвых судоў. Вялікі ўклад для сацыяльна-эканамічнага развіцця горада мела будаўніцтва ў 1834 г. магістралі Масква-Варшава.

У 1813 г. пачаў валодаць даваць прадукцыю чыгуналіцейны завод у в.Старынкі. У 1858 - 62гг. завод быў адным з найбуйнейшых металургічных прадпрыемстваў еўрапейскай часткі Расійскай імперыі. У 1872г. завод быў зачынены.

Таксама ў ХIХ стагоддзі працавалі: броварны завод у Тросливке, прадпрыемства па выпуску ваўняных вырабаў, лесапільны ў Клінаў, некалькі вадзяных і ветракоў, валюшня, 2 кафляных завода, 2 цагляных, піваварны, 2 маслабойных, 2 лінных, 3 круподёрных, 2 гарбарных, саляная, дегтярное заводы.

Жыхары займаліся швейным,