Қазақстанның қазіргі заман тарихының тарихи деректері мен тарихнамасының талдануы

Тарихнама - дегеніміз тарихи ғылымның дауына байланысты ғылыми көзқарастардың жиынтығы, қамтылған зерттеу еңбектері.

Кеңес үкіметтің алғашқы жылдарында Қазақстан тарихына байланысты тарих оқулықтарын жазған М. Тынышбаевтың 1922, 1925 жылдары Ташкент қаласында баспадан шыққан « Қызғыз – қазақ халқының тарихына байланысты очерктер » атты жинағын Н. Әбдіхалықов пен М. Паикратов 1943 жылы жарық көрген « Қазақ ССР тарихы » атты ұжымдық еңбекті, ең алғаш Қазақстан тарихынан докторлық диссертация қорғаған қазақ тарихшысы Е. Бекмахновтың атақты « 19 ғасырдың 20-40 жылдарындағы Қазақстан» атты ғылыми еңбегі атап өткен орынды.

Ал тәуілсіздік жылдарынан бері Қазақстан тарихының аутаудақ беттерін ақтарып, тарихымызды ұлттық болмысы тұрғысынан жазуға ат салысып жүрген беделді таризшылардың тобы қалыптасты деп айтумызға болады. М. Әбусейтова, Ж. Абылхожин, А. Күзембайұлы, Қ. Атабаев т.ю. таризшылар шығармашылықтары 1970 – 1980 жылдары басталғанымен, еңбектерінің көпшілік бөлігін егемендік тұсында жариялап жүр. Қазақстаннығ 1990 – 2017 жылдардағы саяси, экономикалық; әлеуметтің – мәдени, халқаралық; салалардағы өткен жолдары әлі де тиенақты зерттеленуде. Тәуәлсіз Қазақстанның тарихнамасынмыз маңызды арқауы ретінде Еліміздің Тұңғыш Президенттінің мемлекеттік қызметтін, атап айтқанда, жаңа Қазақстанның жаңа елордасы – Астананың құрылғанын көрсетіге болады. Мемлекет басшысы өзінің « Еуразияның қақ ордасында »атты еңбегіңде ( 2005 ж. ) тарихшыларға лайықты үлгі көрсетті. Онда Елбасы астананы көшірудің себептері мен салдарын баяндап, мемлекетіміз өркедеу үшін Астананың қандай маңызы бар екенін егжей тегжейлі, жан – жақты