Ветраная воспа
Автор: ivanitskaya06 • Декабрь 3, 2018 • Реферат • 1,916 Слов (8 Страниц) • 382 Просмотры
МІНІСТЭРСТВА АХОВЫ ЗДАРОЎЯ РЕСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
УСТАНОВА АДУКАЦЫІ
«ГОМЕЛЬСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ МЕДЫЦЫНСКІ ЎНІВЕРСІТЭТ»
Кафедра замежных моў
Рэферат
Ветраная воспа
Выканала студэнтка
1 курса
медыка-дыягнастычнага
факультэта групы Д-104
Іваніцкая А.А.
Кіраўнік:
Карніеўская Т.А.
Гомель
2017
Змест
Уводзіны…………………………………………………………………....3
1. Прычыны ўзнікнення …………………………………………………..4
2. Патагенез ……………………………………………………………......5
3. Клінічная карціна …………………………………………………….....6
4. Лячэнне ветраной воспы………………………………………………..8
5. Мерапрыемствы ў эпідэмічным ачагу………………………………...10
Заключэнне………………………………………………………………...11
Спіс літаратуры…………………………………………………………....12
Уводзіны
Ветраная воспа, вятранка (лац. Varicella, англ. Chickenpox, грэч. БнемпвлпгйЬ) - вострае інфекцыйнае захворванне з паветрана-кропельным шляхам перадачы, якая ўзнікае пераважна ў дзіцячым узросце.
Захворванне апісана італьянскім лекарам і анатомом Г. Видусом (Видиусом) у сярэдзіне XVI стагоддзя. Назва varicella, якое адрознівае захворванне ад натуральнай воспы (variola), які ўпершыню ўвёў нямецкі лекар А. Фогель (1772). Пасля эпідэміі 1868-1874 гг. хвароба сталі лічыць асобнай назалагічных формай. Узбуджальнік выявіў бразільскі лекар. Э. Арагао (1911), выявілы ў змесціве бурбалак элементарныя цяля віруса (цяля Арагао). Вірус выдзелены з іх у 40-х гадах XX стагоддзя.
Прычыны ўзнікнення
Ўзбуджальнікам ветранай воспы з'яўляецца бачны ў звычайны светлавы мікраскоп вірус буйных памераў, які з 3-4-га дня выяўляецца ў змесціве оспенных бурбалак. Вірус ветранай воспы нестоек у знешняй асяроддзі - ён хутка гіне пры ўздзеянні сонечнага святла, награванні, ўльтрафіялетавым апрамяненні. Узбуджальнік ветранай воспы адносіцца да групы вірусаў герпесу трэцяга тыпу. Ўспрымальнасць да ветранай воспе ўнікальная - яна складае 100%. Заразныя хворыя ветранай воспай становяцца за 20-24 ч да з'яўлення сыпу і застаюцца імі да 5-га дня з моманту рэгістрацыі апошняга элемента сыпу. Ветраная воспа перадаецца паветрана-кропельным шляхам ад хворага пры размове, кашлі, чханні. Лічыцца магчымым заражэнне плёну ад маці падчас цяжарнасці, што можа прыводзіць да прыроджаным пачварнасць.
Патагенез
У арганізм чалавека вірус пранікае праз верхнія дыхальныя шляхі, фіксуецца на клетках слізістай абалонкі, дзе і адбываецца яго першаснае назапашванне. У далейшым ўзбуджальнік паступае ў регионарные аддзелы лімфатычнай сістэмы, а ў канцы інкубацыйнага перыяду пранікае ў кроў. Вирусемия праяўляецца ліхаманкай, абумоўленай назапашваннем у крыві таксічных метабалітаў рэпрадукцыі віруса і развіццём алергічных рэакцый. Узбуджальнік діссемінірует па ўсім арганізму; яго наступную лакалізацыю вызначае тропность да эпітэлія скурных пакроваў і слізістых абалонак. Рэпрадукцыя віруса ў эпітэліі скуры суправаджаецца вакуолізацией, балоннай дыстрафіяй і далейшай гібеллю клетак. У якія ўтварыліся паражнінах назапашваецца серозны эксудат, з прычыны чаго ўтворацца аднакамерныя везікуліт. Пры подсыхании везікуліт на іх месцы ўзнікаюць скарыначкі, пасля адпадзення якіх аднаўляецца пашкоджаны эпідэрміс. Падобны працэс можа развівацца і на слізістых абалонках з хуткім адукацыяй эрозій.
...