Неврит

Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі

А.Байтұрсынов атындағы Қостанай Өңірлік университетінің

В. Двуреченский атындағы ауыл шаруашылық институты

Ветеринариялық медицина кафедрасы

«Неврит» тақырыбына

Курстық жұмыс

Пән Ветеринариялық хирургия 2

Мамандығы 5В120100 – Ветеринарлық медицина

Мазмұны

Кіріспе        5

1 Әдебиетке шолу        6

1.1 Неврит анықтамасы, жіктелуі, клиникалық белгілері        6

1.2 Невриттің ағзаға әсері, емі        9

1.3 Невриттің ауырлық дәрежесіне байланысты жіктелуі. Ретробульбар невриті        11

1.4 Тригеминальды нервтің идиопатиялық невриті        14

1.5 Полирадиколоневрит        15

2 Негізгі бөлім        17

2.1 Сырқатнама        17

Қорытынды        20

Кіріспе

Ветеринарлық хирургияда соматикалық жүйке жүйесінің перифериялық функциясының бұзылуымен және вегетативті бұзылулар аясында органдар мен тіндерде пайда болатын трофикалық бұзылулармен байланысты аурулар қарастырылады.

Жұлын каналынан шығатын жұлын нерві омыртқааралық саңылаудағы омыртқааралық түйінмен бірге жұлынның Дура қабығымен жабылған. Мұнда талшықты дәнекер тін жасушалар мен талшықтар арасындағы барлық кеңістікті тығыз толтырады, ми сұйықтығында айналатын заттардың перифериялық нервке енуіне жол бермейді және керісінше. Нәтижесінде, қабыну кезінде, мысалы, жұлын нервтері, процесс субарахноидты қуысқа таралмайды. Алайда, кейбір жағдайларда бұл тосқауыл токсиндерге, микробтарға және вирустарға қарсы жетілмеген. Омыртқааралық түйінді және оған іргелес вентральды Венаны жабатын талшықты қабық перифериялық нервке өтіп, оның сыртқы қабығы-эпиневрияға айналады.

Омыртқааралық каналдан шығатын жұлын нерві дорсальды және вентральды тармақтарға бөлінеді. Дорсальды бұтақтар теріні, фассияны, бұлшықеттерді және вертебральды аймақтың, мойынның, құрғақ жерлердің, артқы, төменгі артқы және круптың басқа құрылымдарын иннервациялайды. Вентральды бұтақтар басқа сегменттердің бірдей бұтақтарымен біріктіріліп, төрт жүйке тармақтарын құрайды: мойын, иық, бел, сакральды.

Әр түрлі сегменттердің бірнеше жұлын тамырларының жүйке талшықтарынан тұратын нервтер плексустан периферияға өтеді. Ми нервтері плексус түзбейді және олардың бәрі бірдей араласпайды. Жұлын нервтерінің әртүрлі қабаттары (байланыстары) патологиялық процеске қатысуы мүмкін, сондықтан олар ерекшеленеді: радикулит, фуникулит, плексит және неврит.

Курстық жұмыстың мақсаты, жүйке жүйесінің ауруы – невритке анықтама беріп, оны жіктеп, ажырату. Аурудың клиникалық белгілерін, емдеу шараларын қарастыру.

1 Әдебиетке шолу

1.1 Неврит анықтамасы, жіктелуі, клиникалық белгілері

Неврит. Перифериялық жүйкелер улы, жұқпалы және механикалық факторларға жоғары қарсылыққа ие. Кейбір токсиндер жүйкелерге таңдамалы әсер ететіні анықталды.

Травматикалық және басқа факторлардың әсерінен жұлын тамырлары перифериялық жүйке жүйесінің әртүрлі бөліктеріндегі қабыну процесіне қатысуы мүмкін. Бұл кезде радикулит пайда болады. Жүйке жіпі процеске тартылған кезде фоникулит дорсальды және вентральды тармақтарда бөлінгенге дейін пайда болады. Нерв плексусының қабынуы плексит деп аталады, көбінесе нервтердің қабынуы-неврит. Олар өздігінен пайда болады немесе жұқпалы, инвазивті және басқа этиологиялық аурулармен бірге жүреді. Әрине, неврит серозды, іріңді, интерстициальды және паренхималық болуы мүмкін, курс барысында-жедел және созылмалы, жалғыз, көпше, жоғары және төмен.

Қабынудың сипаты бойынша: серозды, іріңді, паренхималық және интерстициальді неврит; төмен ағысы бойынша-жедел, жітілеу және созылмалы; этиологиясы бойынша-Инфекциялық, уытты, травматикалық, витамин тапшылығы, ишемиялық, аллергиялық және гипотермиялық.

Этиологиясы. Неврит көбінесе механикалық жарақаттардан, көгеруден, инсульттан, құрысудан, сынудан, лакримациядан, нервтің ішінара немесе толық кесілуінен, сондай-ақ салқындаудан, қызып кетуден (күйіктен), жара инфекциясынан және интоксикациядан болады.