Эбола

Аль – Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

Факультет: Биология және биотехнология

Кафедра: Генетика және микробиология

Группа: BG-03K

[pic 1]

РЕФЕРАТ

Тақырыбы: Эбола

Орындаған: Есенова Томирис

Қабылдаған:Уәлиева П.С.

Алматы 2020

Жоспар:

I Кіріспе

    Ebolavirus

II Негізгі бөлім

    2.1. Этиология

    2.2. Классификациясы

    2.3. Эпидемиология

    2.4. Патогенез

    2.5. Инкубациялық кезең

    2.6. Диагностика

    2.7. Вакцинация

    2.8. Вирусқа қатысты жиі қойылатын сұрақтар

III Қорытынды

IV Пайдаланылған әдебиет

І Кіріспе

Ebolavirus

[pic 2]

Эболавирус – жоғары приматтарда Эбола геморрагикалық лихорадкасын тудыратын филовирустар (Filoviridae) отбасынан шыққан вирустардың түрі. Эбола вирусының морфологиялық белгілері Марбург вирусына ұқсас, сондай-ақ филовирустар отбасына тиесілі және осындай ауру тудыратын. Эболавирустар, әсіресе Zaire ebolavirus түрі, бірнеше кең тараған ауыр эпидемиялардың себебі болды.

Адамдар Эбола вирусын жұқтырылған жануарлармен (әдетте сойғаннан, дайындағаннан немесе тамақтанғаннан кейін) немесе инфекцияланған адамдар ағзасының сұйықтықтарымен байланыста болуы нәтижесінде жұқтырады. Көптеген жағдайлар адамның қан, басқа да сұйықтықтар немесе (нәжіс, зәр, сілекей, сперма) жұққан адамның ағзасына зақымдалған тері немесе шырышты қабық арқылы түседі.

Инфекция жұқтырған адам ағзасының заттарымен немесе ортасымен, контаминирленген сұйықтықтарымен дені сау адамның зақымдалған тері немесе шырышты қабығы жанасқан жағдайда да болуы мүмкін. Олар былғанған киімдерді, төсек жабдықтарын, қолғаптарды, қорғаныс құралдарын және тері астына инъекция үшін пайдаланылған шприцтер сияқты медициналық қалдықтарды қамтуы мүмкін.

ІІ Негізгі бөлім

2.1. Этиология

[pic 3]

Эбола лихорадкасының қоздырғышы – Filovirus тектес геномдық вирус. Вирустың 3 штаммы – Заир, Судан, Ренстон анықталды - антигендік құрылымы бойынша ерекшеленетін. Нақты айырмашылықтары генетикалық, биологиялық және биохимиялық қасиеттері бойынша Заир мен Судан штаммдарының арасында анықталды.

Зертханалық жағдайда қоздырғыштың өсінділері бауыр немесе маймылдың қаны арқылы пассажды қолдайды.

Эбола вирусы сыртқы ортада орташа тұрақтылық дәрежесіне ие.

Эбола вирусының таксономиясы бірнеше рет өзгерді. 1976 жылы алғаш рет вирустың түрі анықталды (қазір ол Zaire ebolavirus деп аталады), ол алғашқыда Конго Демократиялық Республикасында Эбол өзені бойынша Ebola virus деген атауға ие болды. Көп ұзамай Ebola virus кіші түрлері ретінде бастапқыда білдіретін басқа ұқсас вирустар табылды және вирусологтар арасында мұндай тәжірибе әлі күнге дейін кездеседі; бұл ретте, егер нақты түрі көрсетілмесе, әдетте Zaire ebolavirus білдіреді; Ebola virus жазудан басқа (бөлек, бас әріппен) бірге — ebolavirus (бірге, кішкентай әріппен). 1998 жылы бұл түрлер жеке түрге бөлінді, бастапқыда Ebola-like viruses (Эболға ұқсас вирустар) деп аталды, ал 2002 жылы ebolavirus деп аталды. 2016 жылдың мамыр айында ICTV келесі номенклатураны бекітті: Ebolavirus түрі, түрлері: bundibugyo ebolavirus, Reston ebolavirus, Sudan ebolavirus, Taï Forest ebolavirus және Zaire ebolavirus типтік түрі

2.2. Классификациясы

[pic 4]

Ebolavirus түрі бес түрге бөлінеді. Адамды тек 4 түрі зақымдайды. Reston ebolavirus үшін адам жұқтырған кезде симптомсыз ағу тән. 2018 жылы Сьерра-Леонның солтүстігінде Bombali ebolavirus атты жаңа вирус ашылды.

Zaire ebolavirus

Zaire ebolavirus түрі (эболавирус Заир, EBOV) алғаш рет Заирде тіркелген (қазір Конго Демократиялық Республикасы), одан өз атауын алған. Заир эболавирус түрдің типтік түрі болып саналады және аурудың ең көп таралуын тудырды. 90% - ға жеткен өлім-жітімнің ең жоғары пайызы бар. Өлім-жітімнің орташа коэффициенті шамамен 83% ауытқиды. 1976 жылы ұшқан кезде өлім — жітім 88 %, 1994 жылы — 60 %, 1995 жылы — 81 %, 1996 жылы — 73 %, 2001-2002 жылдары — 80 %, 2003 жылы-90% құрады.