Полимерлі имплантанттар

                              Қазақстан Республикасы білім және ғылым министрлігі

                               Әл - Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

[pic 1]

        СӨЖ

Тақырыбы: Полимерлі имплантанттар

                                      Орындаған: Халбаев Асхат БТ 18-03

                                      Тексерген: Мамытова Нургуль Сабазбековна

                                                  Алматы 2020ж

ЖОСПАР:

1. КІРІСПЕ
2. НЕГІЗГІ БӨЛІМ

1. Полимерлі импланттардың ерекшеліктері;
2. Жүрек-тамыр хирургиясындағы полимерлі имплантанттар;
3. Травматология мен хирургиядағы полимерлі имплантаттар.

1. ҚОРЫТЫНДЫ

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН АҚПАРАТ КӨЗДЕРІ

Полимерлі материалдар имплантаттардың көптеген топтарының негізі болып табылады-денеге хирургиялық жолмен енгізілген және биологиялық ұлпалармен толық немесе ішінара ортада жұмыс істейтін заттар. Алыстағы ішкі ағзалардың немесе олардың фрагменттерінің орнына орналастырылған имплантаттар эндопротездер деп аталады.

Имплант материалының қоршаған ортаның (биодеградация) әсерінен ыдырау қабілетіне байланысты организм үшін бөгде заттардың массасы мен көлемінің біртіндеп азаюы немесе биодеградацияланбайтын немесе баяу биодеградацияланатын материал жағдайында импланттың айналасында денені бөгде заттан қорғайтын жұқа тіндік қабық (капсула) пайда болады.

Қазіргі уақытта имплантаттар хирургиялық операцияларда кеңінен қолданылады. Импланттардың ең үлкен топтары-жүрек-тамыр, сүйек және тіндік импланттар, сондай-ақ офтальмикалық және стоматологиялық. Жеке топқа терінің зақымдануы үшін қолданылатын өнімдер, соның ішінде жаралар мен күйіктерден кейін, сондай-ақ хирургиялық тігіс материалдары кіреді.

Қазіргі хирургиялық тәжірибеде жарақат немесе ауру нәтижесінде жоғалған құрылымды немесе функцияны толтыру үшін пациенттің денесіне имплантацияланған бөгде заттар болып табылатын әртүрлі өнімдерді қолдану кең таралған. Бұған органның бұзылған қызметін дәл қалпына келтіруге мүмкіндік беретін тігіс материалдары мен әртүрлі протездер мен технологиялық құрылғылар кіреді.

Ең маңыздысы-имплант ретінде полимерлі биоматериалдарды қолдану. "Имплант" термині ұзақ уақыт бойы кез-келген функцияларды орындау үшін ағзаға енгізілетін биологиялық емес материалдан жасалған белгілі бір затты немесе өнімді білдіреді. Имплантаттарға қойылатын негізгі талаптар-бұл биосәйкестік пен функционалдылық. Биосәйкестік деп синтетикалық полимерлі материалдың биологиялық тіндерге жақындығы, жасанды және табиғи заттар арасындағы "өзара тәуелділік" процесі түсіндіріледі.

1. Импланттар жоғары биосәйкестікке ие болуы керек, яғни дененің қоршаған тіндеріне олардың өзара жақсы өмір сүруі үшін жоғары жақындығы болуы керек. Полимерлі имплантат, егер ол келесі өлшемдерге сәйкес келсе, биосәйкес болып саналады:

• тіндердің тітіркенуін немесе қабынуын,
• қанның коагуляциясы мен гемолизін, ақуыздар мен ферменттердің ыдырауын тудырмайды,
•  уытты, канцерогенді, аллергенді, антигенді және тератогенді әсерлері жоқ, дененің эндокриндік жүйесінің жұмысына және метаболизм процестеріне әсер етпейді.

Сонымен қатар, ол бірнеше сағаттан бірнеше жылға дейін организмде болу кезеңінде қажетті қасиеттер кешенін сақтауы керек.

Медицинада имплантанттарды қолданудың маңызды аспектісі олардың функционалды бағыты болып табылады. Имплантанттар жүрек-тамыр хирургиясында, ортопедияда және травматологияда, реконструктивті және пластикалық хирургияда кең таралған. Имплантанттардың табысты жұмыс істеуінің маңызды сәті пайдаланылатын синтетикалық полимерлік биоматериалдардың негізгі қасиеттері болып табылады. Әр материалдың үш сипаттамасы бар екендігі белгілі: механикалық, физикалық және химиялық. Механикалық беріктік пен тұрақтылық ортопедия мен травматологияда буын, сүйек, қаңқа импланттарын жасау үшін ерекше маңызды; электрлік қасиеттер жүрек кардиостимуляторлары мен пейсмекерлерін жасау үшін қажет; көз импланттарын жасау кезінде әртүрлі полимерлердің мөлдірлігі маңызды. Имплантат жасалған биоматериалдың химиялық қасиеттері мен құрылымы имплантаттың қоршаған тіндерге немесе дене сұйықтықтарына бейімделуін қамтамасыз ететін негізгі параметрлер болып табылады. Бастапқы биоматериалдардың оңтайлы механикалық, физикалық және химиялық сипаттамаларының жиынтығы ғана имплантаттың барлық функцияларын ұзақ уақыт бойы тұрақты орындауға мүмкіндік береді.