Малдын организмдеги суунун нормасы

Бардык органдарды жана ткандарды суунун курамы боюнча үч топко бөлүүгө болот: суу жакыр (Май, сөөк), орточо бай (булчуңдар, боор, кан), өтө бай (мээнин боз заты, лимфа).

Жаныбарлардын организмине ичүүчү суу жана тоют суусу кирет. Ичүүчү суу жана тоют бөлүнгөндө бошогон суу экзогендик деп аталат. Экзогендик суу ичегиге сиңип, кан агымына кирип, зат алмашуу процесстерине кошулат. Май бузулганда суу эң көп пайда болот. Денедеги майдын запасы жаныбарлардын айрым түрлөрүн кургак климатта жашоого ылайыкташтырат

Жаныбарлардын денесиндеги суу бөйрөк, тери жана өпкө аркылуу чыгарылат. Бөйрөктөр функционалдык өнүгүүсүнө жете элек болгондуктан жана зат алмашуу продуктуларын жок кылуу үчүн бойго жеткен жаныбарларга караганда көбүрөөк суу талап кылынгандыктан, жаш жаныбарларда сууну керектөө кыйла көп экендигин билүү керек.

Суу тартыштыгында кан айлануу начарлайт, жашоо активдүүлүгү төмөндөйт, организмден химиялык агрессивдүү заттар начар чыгарылат. Суу орозосунда жаныбарлар тоютту аз колдонушат, дене салмагы төмөндөйт, суусуздануу жана чарчоо белгилери байкалат.

Жаныбарлар тарабынан керектелген суунун көлөмүнө көптөгөн факторлор таасир этет - жаныбардын түрү, анын курагы, физиологиялык абалы (кош бойлуулук), температура, айлана-чөйрөнүн нымдуулугу, породалык өзгөчөлүктөр ж. б.

Кургак өнөр жай тоюттары менен азыктанганда суусоо күчөйт жана жаныбар нымдуу же табигый тоютка караганда суу көп ичет.

Жаныбарларды сугарууда суунун көлөмүнө гана эмес, сапатына да көңүл буруу керек. Жаратылышта эс алууда иттерге жана башка үй жаныбарларына табигый суу объектилеринен