Sztuka Geniuszu. Trakt o konspekcie

                                                                  Praca pisemna

                            Sztuka Geniuszu. Trakt o konspekcie

Koncepty poczynają się przypadkiem. Człowiek rodzi się nagi tak w duszy, jak w ciele, bez pojęć i bez piór. Ciała bez duszy konceptystycznej to trupy. Koncept to pokarm duszy. Tym, czym dla oczu jest piękno, a dla uszu harmonia, dla Pojmowania jest Koncept.
Koncept polega na kunszcie. Kunszt konceptystyczny polega na doskonałej zgodności, na harmonijnej korelacji między poznawalnymi ekstremami, wyrażonymi w akcie pojmowania.
     Koncept z wnikliwości - zamierza ku rozszerzeniu światła na trudne prawdy, odkrywając najskrytszą; jest użyteczny; objawia się we wszystkich Sztukach i Naukach.
Koncept z kunsztu – wywołuje subtelne piękno; zachwycający; nie ma stałego domostwa.

Jest Koncept czysty (jeden rodzaj pojęcia) i jest Koncept mieszany (dwa lub trzy rodzaje pojęcia). Koncept Niełączliwy – akt z zachowanymi formalnościami i z biegunami, które wieńczą efekt, ustanawiając korelacje. Koncept Złożony – składa się z wielu aktów.

Z Proporcji rodzi się piękno, z Nieproporcjalności nie zawsze. Mieszanka Proporcjonalności i Nieproporcjonalności podwaja wyrafinowanie.

Tajemnica – mroczność, prawda ukryta i zatajona. Dysonans między biegunami konfrontacji jest najistotniejszym fundamentem pod tajemnicze rozważania. Musi być jakaś podstawa, na której opiera się Tajemnica. Centrum Tajemnicy – ta sama konsekwencja zdaje się wyrażać inny los. Tajemnica się podwaja, gdy zestawia się ją z inną podobna.

Zastrzeżenie – maksymalny akt Talentu, podwaja sztukę tajemnicy, gdyż przebacza jej niekonsekwencję i obciąża jej dodatkowo sprzecznością. Koncepty z Zastrzeżeniem – musi być jakaś opozycja i odpychanie między biegunami. Wielka podstawa Zastrzeżenia – antyteza.

Podobieństwo jest źródłem niezmierzonej konceptystyczności. Nie każde Podobieństwo zawiera samo s sobie błyskotliwość i uchodzi za Koncept. Można ufundować Podobieństwo na szczególnej zgodności któregokolwiek z akcydensów tematu czy pojęcia.

Poznawcze wartości – „Tym, czym dla oczu jest piękno, a dla uszu harmonia, dla Pojmowania jest Koncept”.

Nie ma prawdy bez piękna.
Człowiek jest pojęciem, staje się czymś, gdy coś poznaje.
Kultura konceptu nie lubi coś takiego, jak całość, Kultura konceptu lubi różnorodność.
Świat – stała niezmienna struktura.
Poznania ma charakter jednostkowy, indywidualny.
Nie ma świata, jako całej struktury.
Rzecz odnosi się do innych rzeczy.
Każde poznanie jest poznaniem pierwszym.