Benim ailem

Benim ailem

    Benim ailemdı çok seviyorum. Benim 63 yaştağı babam var. Yedi, sekiz ay sonra babam emekli olacak. Şimdi o mühendiz. Annem 57 yaşta. Annem babamle yirmi dört yıl çalıştılar, şimdi annem ev kadını. Ben kocam ve çocuklarımle yaşıyorum. Benim kocam bir firmada işletmeci. Üç oğlum var. Onlar ilkokul öğrencileri. Benım abla, ağabeyım yok. Ama başka kardeşlerim var. Batı Kazakistanda dayı ve teyzelerim var, onların kız ve oğları benim akrabalarım. Onlara telefonda sık sık könüşüyöruz vе birbirimize mektub yazıoruz, fotoğraflarımızı göndürüyoruz. Teyze kız kardeşlerim Aknur ve Gülnür ikizdekiler. Aknur hemşire, Gülnür terzi. Benım kocamın bir büyük aılesi var. Onun sülalesinde öğretmenler çok. Kocamın 3 ağabeyı ve 5 ablası var. Onun dört ablası öğretmenler, bir ablası muhasebecı. Onlar benim için kayın berader ve eltıler. Benım etlılerım öğretmenler. Bir kayın beraderim elektrikçi, bir kayın beraderim inşaatçi.  Her Cumartesi, Pazartesi biz onlara ziyarete gidiyoruz. Kocamın seksen yedıde babası ve yedmış yedıde annesı var. Benım kayın peder ve kayın validem yaşlı insanlar. Benım görümcem adı Azıza. Ben onu çok seviyorum. O lisans öğrencisi. Onun derslerı çok ve zor, bu nedenle birbirimizi az görüşüyoruz.  

Benim mesleğim

   Benım mesleğim çevirmen. Ama şimdiki zaman ben master öğrencisiyim. Çünkü ben ingiliz öğretmeni olmak istiyorum. Çocukken ben şarkıcı olmak istedim, sonra profesyonel aktrisim olmak istedim. Lise öğrencisiken ingilizсeye  ingiliyordum.  Üniversite öğrencisiken yaz tatili zaman çocük bakıcısı oldum. Ama bu benim mesleğim değil, para kazanmak için çalıştım.

      Benimce çevirken mesleğı bir zor mesleğı. Çevirken ola kafanızı kullanmanız yeterlı.  Çevirken aynı anda başka insandı dinliyor ve şu zaman derhal duyduklarını çevir ve başka insana anlatıyor. Gerçi, başka lisan bilmek benim için çok ilginç. Başka lisans öğrenken biz başka hayat şeklini ve kültürünü biliyoruz.